De jaren 1920 waren een hoogtijdagen voor de Duitse kunst, cultuur en wetenschap. - Wat is jullie bijdrage om van het komende decennium de gouden eeuw van deze eeuw te maken? - We zijn nog aan het nadenken, maar we willen ook anderen een kans geven.

Vandaag is echter niet alleen het begin van het volgende decennium, maar "Vrede in dit huis". - Dat was het motto waarmee paus Franciscus vandaag een jaar geleden begon. Zijn boodschap voor de Werelddag van de Vrede op 1 januari 2019 lijkt echter nog voor verbetering vatbaar, althans als ik kijk naar de nieuwjaarswensen van vandaag uit Teheran of Pyongyang. - Desalniettemin vind ik het motto geslaagd en zal ik "Vrede in dit huis" uitroepen tot ons Bulli-motto van het jaar. - Ik hoop dat Torgit zich eraan houdt. 

Barbate Reservoir - Provincie Cádiz, Spanje - Natuurpark Los Alcornocales

Was 1 januari niet ook de overwinning van de revolutie? - Is dat niet waar de foto met Castro en de witte duiven is genomen? Ook een symbool van vrede of gewoon een revolutionair met een stel vliegende ratten? We hebben in Olhão geen graffiti van Fidel gevonden, maar wel van Che. En hij maakte toch deel uit van de partij.

"Ik was altijd een bewonderaar van Christus, omdat hij de eerste communist was.

Hij vermenigvuldigde broden en vissen, en wij willen hetzelfde doen." - Fidel Castro

Er is hier vannacht geen revolutie geweest, maar het was stormachtiger dan verwacht. - Er werden slechts kleine windstoten voorspeld.

Als we 's ochtends uit de bus stappen, is het nog bitter koud. Maar zodra de zon boven de heuvels opkomt, voelt het meteen warmer aan. Ik besluit het meer te verkennen in plaats van me zorgen te maken over religie en politiek. 

Golven kabbelen tegen de kust. Bijna zoals de zee, maar minder zout. Maar koud, heel erg koud. Het is een korte duik in het water. Gelukkig warmt de zon me snel weer op. Ik zit een tijdje op de oever en stuur een paar berichtjes naar vrienden en familie en praat met mijn moeder aan de telefoon.

Als ik in mijn surfponcho bij het busje aankom, rijdt er een terreinwagen van de Guardia Civil op ons af - Mogen we hier staan? - Mag ik hier zwemmen? - Zeker niet allebei. Daarom zeg ik eerst vriendelijk gedag. - De heren groeten terug en rijden verder. 

Torgit en ik doen het rustig aan vandaag. Maar eerst moeten we de ramen schoonmaken. - Daarna genieten we van onze koffie met uitzicht op het meer en later van onze vruchtenmuesli. Het is tijd om een paar gedachten op te schrijven hier in de blog. 

"Geld maakt niet gelukkig

 Het kalmeert de zenuwen..." 

Rio Reiser

"En je moet het bezitten

Om het uit het raam te gooien..."

Torgit: Terwijl we genieten van de eerste zonnestralen en af en toe gezellig naar het water kijken, lees ik 'A sea of troubles' van Donna Leon - ja, dat klopt, een misdaadroman van Donna Leon in het Engels. De uitdaging op onze reis is dat je voortdurend uit je comfortzone wordt gerukt: net als je gewend bent aan een land of een taal, ben je in het volgende land en moet je meteen in de juiste taal gaan denken en dromen.

Hoewel er ook veel Spaans wordt gesproken, voelt het in Europa in ieder geval alsof Engels de beste manier is om je te redden. - Zodat het niet roestig wordt, lees ik het graag om op de hoogte te blijven. Lang verhaal kort: ik stuit in dit boek op 'goose', wat past bij Kerstmis in het verleden, althans in mijn oude wereld. En op de een of andere manier, de duivel weet waarom, moet ik denken aan mijn Golden Goose schoenen. Wist ik wat gans eigenlijk betekende toen ik ze kocht?

De eerste keer dat ik deze schoenen zag, was bij Daniels in Neumarkt en ik was niet bereid om er zoveel geld aan uit te geven. De volgende keer dat ik deze schoenen zag, was aan de voeten van mijn schoonheidsspecialiste en ik was verbaasd. Later hoorde ik dat haar vriend een bekende voetballer uit Keulen is. - Ja dus. Een jaar later in Milaan liet ik Marc de schoenen zien in de flagship store daar en hij stond sneller bij de kassa dan ik nee kon zeggen. Terugkijkend maakten deze schoenen me gelukkig en ik heb ze echt veel gedragen. 

Vandaag denk ik nog steeds: hoeveel geld we hebben uitgegeven aan spullen. En hoe lang we zouden kunnen reizen. Ik reken het om in dagen van vrijheid. Dure dingen waren normaal in onze vrienden- en zakenkring. Schoenen, tassen of sjaals voor de meisjes. Vaak voor bedragen van vier cijfers. Als ik het niet wilde betalen, kreeg ik te horen: je man verdient genoeg.

Wat betekent genoeg precies? En wat heeft goed verdienen precies te maken met veel geld uitgeven? Koopt je man dat niet voor je? - Waarom zou hij - Omdat je man je rustig houdt met cadeautjes? Omdat je ontevreden bent? Omdat hij te veel werkt? Of omdat hij een slecht geweten heeft over vreemdgaan? - Feit is dat ik altijd mijn eigen geld heb verdiend en bijna alles kan kopen wat ik wil. - Anders had ik erop kunnen besparen.

En ja, als ik het Marc had gevraagd, had hij alles voor me gekocht. Maar ik vroeg het niet. - Integendeel, ik zweeg vaak, omdat ik anders veel te snel cadeautjes kreeg.  

De vraag is in plaats daarvan, wat wil ik - wil ik erbij horen? - Bij de Golden Goose Connection? - Vergelijk ik mezelf met de andere meisjes? - Misschien moet ik mezelf eerder met mezelf vergelijken. - Hoe ik was. - Gisteren. Of 5 jaar geleden. - Dat is logischer. Dat vind ik leuk. En het maakt me gelukkig, hier en nu. Zelfs zonder Golden Goose. Want gek genoeg heb ik ze niet gemist.

"Voor de mensen die geld innen

Je kunt alleen een waarschuwing geven

Want zelfs fluweel en zijde

Kunnen de voeten van hun paard camoufleren

En als ik de jackpot win

Ik weet zeker dat ik het allemaal zal uitgeven

Voor platina, goud en aandelen

En een supergroot huis".

Marc heeft altijd graag en veel gewerkt. - Maar geld was nooit zijn motivatie. Misschien vond hij daarom Rio's liedje altijd zo mooi. 

In de namiddag vertrekken we opnieuw om een nieuwe locatie voor de nacht te verkennen. De route voert ons door het Parque Natural de Los Alcornocales. De weg is hobbelig en voert ons door kleine bossen en velden met stieren. Er schijnt hier een soort tropisch oerwoud te zijn. Maar voorlopig zijn we blij met een beschut plekje. Die vinden we bij het volgende meer, het Embalse del Celemín. - Nu is het tijd om te koken. 

 

"...En zoals we allemaal weten, kun je alles doen...

Behalve er liefde voor kopen

Maar de beste manier van allemaal

Is het makkelijk om weg te drinken?"

Mijn mening!"

 Nee, Rio's mening

Deel onze reis met je vrienden
nl_NLDutch