Het is niet de zon die ons vandaag wakker maakt, maar een paar Spanjaarden die hier 's nachts naartoe zijn gereisd en vlak naast ons hebben geparkeerd. We zijn nog steeds een beetje moe, want we hebben gisteren lang rond ons kampvuur op het strand gezeten.

Ik besluit eerst te gaan zwemmen. Het water is heerlijk verfrissend. Ik realiseer me weer dat ik de enige ben die hier het water in durft. Ik heb hier nog nooit een zwemmer gezien. Ja, het is echt niet warm, maar wel heerlijk verfrissend. En de buitendouche voelt daarna ook wat warmer aan.

Verkwikt door de koffie en het ontbijt wijd ik de rest van de ochtend aan onze huisbaas. - Niet dat er veel is om blij over te zijn, maar we hebben het al sinds april over onopgeloste waterschade. - Onze huisbaas heeft nu de gewoonte om alleen op vrijdagmiddag te antwoorden. Het idee is dat er in het weekend misschien iemand reageert. Soms is het moeilijk om alle emoties los te laten en puur feitelijk te reageren.

Torgit is de dag verstandiger begonnen. Plotseling verdwijnt ze met haar yogamat richting het strand. Als ze terugkomt, straalt ze. Ze heeft een houten platform op het strand gevonden dat de ideale omstandigheden lijkt te bieden. Maar pas als ze beschrijft hoe dit de mooiste yogaplek van Sri Lanka was, met de mogelijke uitzondering van een yogales, realiseer ik me dat ik een camera tevoorschijn had moeten halen in plaats van me te ergeren aan mijn huisbaas. Want als Torgit over Sri Lanka praat, raakt ze altijd in vervoering. Dit moet dus wel een heel bijzondere plek zijn geweest.

Maar Torgit is niet de enige die enthousiast is. De combinatie van zon, zee, lang zandstrand, niet te warm en niet te koud, is heel wat.

De configuratie van ons Spector-project, de opvolger van Hector, is afgerond. Maar we zullen zeker nog een paar details toevoegen. Omdat dit project nog belangrijker voor ons wordt. Omdat we nog een beslissing hebben genomen. We gaan volgend jaar afstand doen van onze flat, nog wat ballast wegdoen, dat wil zeggen veel meubels verkopen en de rest opslaan. Spector wordt ons nieuwe thuis. Het avontuur gaat dus verder.

Maar 's middags is het eerst tijd voor de hangmat. Nog een boek lezen en kletsen met onze nieuwe buurman. Etienne is pas 23 en rijdt in een oude Land Rover Discovery. - Dat zou geweldig zijn, vooral omdat hij praktisch nooit vast kan komen te zitten.

Ik moet een beetje glimlachen, want het is het recht van de jeugd om zoiets te geloven. Ik was ook ooit 23 jaar jong, ik reed ook in een Land Rover Discovery en ik dacht ook dat je er eigenlijk niet hard mee kon rijden. Maar zoals dat gaat met het woord eigenlijk, mijn broer Dirk leerde me beter, je kan het wel ,-).

Met deze manoeuvre veroorzaakten we een soort kettingreactie, waardoor een Peugeot platformwagen, een oude Magirus-Deutz kipper en uiteindelijk een Mercedes Arctos vast kwamen te zitten. Zonder een bevriend bergingsbedrijf hadden we nog lang moeten graven. - Toch ben ik geruster nu Etienne naast ons staat, hij kan ons er zo nodig uit trekken.

Laten we het eens over benzine hebben. Omdat ik zowel in een Defender als in twee Discovery's heb gereden, kan ik een beetje bijdragen aan dit onderwerp.

s Avonds zitten we weer rond het kampvuur. Vandaag bij een wijnhandelaar die gespecialiseerd is in wijnen uit de Middenrijn en de Ahr regio. Een spannend einde van de dag, want Benjamin heeft zijn bedrijf nu sterk online gericht. - Spannend om te horen hoe zijn kans in het leven tot stand is gekomen.

Deel onze reis met je vrienden
nl_NLDutch