Zondag 24 november. - Niet zomaar een zondag. - Vandaag zou wijlen mijn vader jarig zijn. "Ik mis je pap."
Weet je dat als je jong bent, je echt anders wilt zijn dan je ouders? - Hoe ouder je wordt, hoe meer je jezelf realiseert, of erger nog, je broers en zussen, hoezeer je de trekjes van je ouders hebt overgenomen. - Het positieve hiervan is dat je toleranter wordt tegenover jezelf en dus tegenover je eigen ouders.
Ansonsten hat Sonntag für uns selbst kaum noch eine Bedeutung. – Ja, einkaufen ist schwerer. Dies gilt es zu berücksichtigen. Ansonsten ist Sonntag ein Tag wie jeder andere geworden. Ein Phänomen, wobei ich dies des häufigeren in anderen Blogs gelesen habe. Sonntag wird genauso viel oder wenig gearbeitet, wie an den sonstigen Tagen. Von Torgit kommt der Hinweis „wie in Köln, es hat sich nichts geändert.“ Ja, richtig ich hab auch in meinem früheren Leben viel an Sonntagen gearbeitet. So hatte auch ich meine Work-Work Balance. ?
Er kwamen twee andere dingen bij me op die ik nog eens wilde melden: Ten eerste, het effect van zoute zeelucht op onze fietsen. Ik heb vandaag een extra foto gemaakt. Wat je hier als roest ziet, was er acht weken geleden nog niet. De kettingtandwielen waren vers geolied voordat we vertrokken. Ik heb ze tussendoor ook opnieuw geolied. Ik denk echt dat het nu tijd is voor een dekzeil. Het is nog maar de vraag of dit echt bescherming biedt.
Ik geniet van mijn ochtendkoffie terwijl ik deze regels schrijf. Ik heb hier al verschillende keren over geschreven. Maar ik geloof niet dat ik iets heb gezegd over het malen van de koffiebonen. Op de een of andere manier heeft het bijna een spiritueel tintje. Ik weet niet eens zeker of mijn oma echt nog wel koffie met de hand maalt. Mijn moeder verzamelt koffiemolens, ik zal haar moeten vragen of ze nog regelmatig gebruikt worden. Koffie die je zelf maalt heeft gewoon een heel andere kwaliteit. Je moet het proberen. - Ik kijk er ook naar uit om overmorgen onze Rocket thuis te hebben.
Eigentlich sollten es ja nur zwei Punkte werden, doch ich muss einen dritten hinzufügen. Dieser gilt Jamie und Arriba. Kennt ihr Hunde, nein Köter, die nichts anderes können, außer kläffen und scheißen? – Diese allein, sind ja schon schlimm. Doch eine deutschsprachige Touristin, die ständig, praktisch ohne Unterbrechung, ihrem Viehzeug hinterher schreit und pfeift, ohne dass es die Tölen überhaupt interessiert, ist unerträglich. Gottseidank wollen wir heute aufbrechen, ansonsten hätte ich Verständnis dafür, wenn man uns in einen „deutschen“ Sack stecken würde und mit vertreibt. Ich sag nur Fremdschämen.
Heute hat mich Facebook daran erinnert, dass Torgit und ich vor einem Jahr bei GedankenTanken in Köln waren. Wir haben in den letzten Jahren, des häufigeren an dieser Veranstaltung, bei der verschiedene Speaker zu Themen wie Motivation, Erfolg, Glück, eigenes Business, Selbstoptimierung, Zeitmanagement und so weiter referieren, teilgenommen. Im letzten Jahr war auch Tobias Beck dabei. Die Anregung aus seinem Buch „Unbox your LIFE““ war der Auslöser dafür, dass ich ein diesjähriges StartUp mit „meinen“ Verkäufer/innen, in die Kölner Flora verlegt habe, wo Tobias zu diesem Thema einen Thementag hatte.
Torgit en ik namen deel aan een tweedaagse persoonlijkheidsbootcamp. - Natuurlijk reageert iedereen anders op zulke evenementen. - Bijna alle deelnemers die ik daar heb leren kennen, verlieten het evenement zeer gemotiveerd. Het doel was om 48 uur lang 100 procent te geven. Torgit was de hele tijd enthousiast. Maar op de tweede dag ben ik afgehaakt. - Ik realiseerde me dat ik niet langer hoger, sneller of verder wilde gaan. Uitvallen was voor mij het begin van iets nieuws. Dus dank aan Tobias en zijn team. - Overigens is het boek de moeite waard om te lezen: Tobias Beck beschrijft in zijn boek verschillende soorten mensen die we in het dagelijks leven steeds weer tegenkomen. - Hij maakt onderscheid tussen bewoners, mieren, diamanten en supersterren.
Bewoners: Ken jij mensen die altijd en overal energie uit putten, die constant mopperen en overal slecht over praten? - Die niet alleen geen plezier hebben in hun werk, maar er ook voortdurend over klagen? - Je kent bewoners. Bij hen moet je uit de buurt blijven.
Mieren: Ken je mensen die hard werken, meestal gelukkig zijn, sociaal betrokken zijn en hun werk doen zonder te mopperen? Dat zijn mieren. Ze blijven zo, tenzij ze te veel tijd doorbrengen met bewoners.
Diamanten: Ken je mensen die gefocust zijn op oplossingen in plaats van problemen, wiens sterke punten onder druk naar boven komen en zich ontwikkelen? Dat zijn diamanten.
Supersterren: Ken jij mensen die al zijn waar ze altijd al wilden zijn? Die hun energie gebruiken om anderen te helpen, die hun baan als een roeping zien en ervan houden? Die andere mensen inspireren en aansteken? - Nu ken je ze alle vier.
Tobias legt deze natuurlijk in meer detail uit en schrijft ook over mentoren, visioenen enzovoort. Spannend en het lezen waard.
Maar we willen je ook iets vertellen over onze dag vandaag. Ons doel vandaag was om de kust wat meer te verkennen. Daarvoor gingen we vroeg op pad. Nu moesten we terugrijden over de weg die we twee dagen geleden hadden afgelegd. Ik was blij dat de weg droog was. Ik had niet gedacht dat het zo smal was. Maar zulke toegangswegen hebben ook hun voordelen, witgoed maakt hier geen schijn van kans.
Aan het einde van het dorp vinden we de bizarre wegwijzer PARAGEM, een bushalte. Bullis moet hier in het verleden zijn gebruikt voor transport. - Of hoe zie je het?
Kort na het plaatsnaambord kun je nu overdag de Bauhaus villa zien, die in de directe omgeving ligt van waar wij staan. Vandaag besluit ik een foto te maken vanaf de dalzijde. Deze foto laat het contrast zien dat we hier steeds weer tegenkomen. Aan de ene kant hoogwaardige architectuur en vaak de eenvoudigste gebouwen er vlak naast. Zelfs de afvalverwerking of afvalverbranding is hier geen zaak voor preutselingen. - Zulke foto's horen toch ook thuis op onze blog.
We varen verder naar Lagos en de vuurtoren bij Ponta da Piedade. We stoppen direct bij de vuurtoren. Nu is het tijd voor ontbijt. Vanaf hier verkennen we de klif een beetje. We zijn altijd onder de indruk van hoe bizar de individuele rotsformaties in het water zijn. De Ponta da Piedade, de top van genade, rijst als een kaap zo'n 20 meter boven de Atlantische Oceaan uit.
Na een tijdje over de rotsen te hebben gelopen, besluiten we door te rijden, want we willen vandaag nog meer rotsformaties zien. Maar we komen niet zo ver als we dachten. Een paar honderd meter verderop komen we nog meer extravagante Bauhaus-architectuur tegen. We besluiten een kijkje te nemen. Er wordt een hele bouwput met zo'n 20 verschillende Bauhaus villa's gebouwd vlak naast twee grote vervallen gebouwen. Hoewel ik geen overzicht heb van de Portugese prijzen, is het duidelijk dat geen van deze villa's waarschijnlijk minder dan twee of drie miljoen zal kosten. Ik ben erg benieuwd wie hier koopt of bouwt. Want aan geld lijkt geen gebrek te zijn.
We rijden door naar Praia do Carvoeiro, het strand van de houtskoolbrander. Maar onze bestemming ligt ongeveer een kilometer ten oosten van het centrum. Hier is het uitkijkpunt Algar Seco. Ook hier verkennen we de klif. Het bijzondere aan deze hoek zijn de gangen en grotten die in de rots zijn uitgehouwen. Via in de rotsen uitgehouwen treden kunnen we bijna tot aan de waterkant naar beneden klimmen. De rotsen zijn felgeel, oker en zelfs rood van kleur.
Onze volgende stop is bij de vuurtoren van Alfanzina. Als je links van de vuurtoren het kleine bos ingaat, bereik je na een paar minuten een baai op de top van de kliffen. Vanaf hier heb je ook een prachtig uitzicht.
Jetzt wird es Zeit, einen Schlafplatz für die Nacht zu suchen. Über park4night finden wir eine Empfehlung. Vom Hinweis „nur Offroad“ lassen wir uns nicht ängstigen. -Torgit kommt mit dem Hinweis um die Ecke, dass das „wir“ in diesem Falle nicht sie bedeutete hätte.
Onze tocht is om verschillende redenen spannend. Op weg naar de aangewezen klif passeren we verschillende zeer uitgebreide onder architectuur gebouwde huizen. Of alles mooi is, ligt zeker aan de toeschouwer, maar het is hoe dan ook indrukwekkend.
Anbei einmal der Link von zwei Beispielen, denn meine Fotos können da nicht ran reichen. Doch auch im Original sehen die Häuser verdammt cool aus. Am liebsten wäre ich mal durch den Garten geschlichen. Doch das Summen der Kamera ist sofort zu hören. 😉
Ik vind de Villa Utopia van de architect Arquimais Architecture and Design heel erg gaaf: https://www.jrcoconstrucao.pt/project/villa-nutopia-carvoeiro/2
De Villa Surpresa van ark-architecten is beschikbaar om te huren. - Dus als iemand ons wil bezoeken:
https://www.sun-hat-villas.com/algarve/carvoeiro-area/villa-surpresa-3267#gallery-11
Aan het einde van een weg die als doodlopend is aangeduid, begint het off-roadgedeelte van onze tocht. - Hector moet zich een beetje inspannen en ik moet me een beetje concentreren. Als ik naar de baan kijk, hoop ik dat het niet gaat regenen. Anders wordt het een moddergevecht. Maar het was de moeite waard, want uiteindelijk staan we bijna vooraan in de klif. - Er moet hier ooit een huis hebben gestaan, want we staan vlak naast een oude halfhoge muur. Oké, tijdens het nivelleren bereiken onze aanrijwiggen niet alleen hun limiet, maar breken ze ook. Dit zijn de tweede wiggen die breken tijdens deze tocht. Maar waar zijn stenen hier voor?
Kort daarna zitten Torgit en ik op de klif met een blikje bier en genieten van de zonsondergang. - Onbetaalbaar!
Conclusie van de dag: we hebben geen Bauhaus villa nodig, een blikje bier op een klif is genoeg om gelukkig te zijn.
Dutch 
German 
English 
Italian 
French 
Japanese 
Spanish
Recente reacties