Tag nr. 49 - wonder voor altijd? - Ericeira

"Als de zee je eenmaal betovert, houdt ze je voor altijd gevangen in haar net van verwondering." - Jacques Cousteau 

s Ochtends vroeg worden we gewekt door de opkomende zon. Wat we nog niet wetenur dag vandaag staat in het teken van surfen. - Gisteravond, na zonsondergang, stond er slechts één busje naast ons op de klif. Nu, als ik uit het raam kijk, staan er al verschillende Portugese voertuigen naast ons geparkeerd. Het zijn voornamelijk surfers, van wie sommigen alleen maar naar het water kijken om de golven te bekijken. Sommigen liggen al in het water om naar de zonsopgang te kijken. Allereerst maak ik gebruik van onze zelfgebouwde buitendouche. Met een buitentemperatuur van net geen 10° is dit een meer dan verkwikkende gebeurtenis. Maar in plaats van naar het water te gaan, ga ik naar de camper. Ik heb liever een warme kop koffie.

Dan pakken we onze planken in en parkeren het busje een paar meter verderop, boven het strand, in de ochtendzon. Helaas heeft een surfer iets te dicht bij ons geparkeerd. Zullen we wachten tot hij terug is van zee? - We besluiten ons een weg te banen. Hector maakt zich smal. - We leren steeds beter om zelfs door het kleinste gaatje met het busje te komen. De volgende taak is om onder de hoogtelimiet door te komen, zoals we de dag ervoor hebben gedaan. In dit deel van Portugal lijken de hoogtebeperkingen weer toe te nemen, net als in Frankrijk. Daarom hebben we de fietsen alvast op de bagagedrager gemonteerd, zodat het stuur in één richting wijst. Dit geeft ons de kans om af en toe tussen de bakken door te komen. In deze positie is er echter alleen een kans dat de hoogtemarkeringen iets omhoog staan. Dat helpt natuurlijk niet altijd. Daarom denken we nog steeds na over hoe onze bagagedrager kan worden omgebouwd. Want elke keer de fietsen demonteren is niet echt een optie.

Eenmaal aangekomen op onze nieuwe positie raak ik aan de praat met een stel surfers en hun dochter. Hij vertelt me dat ze uit de uitlopers van de Beierse Alpen komen. Daarom ben ik verbaasd over het kenteken uit Paderborn. Hij vertelt me dat hij het voertuig in Paderborn op naam van zijn vader heeft geregistreerd om kosten te besparen. Hij moest dit doen omdat hij zich geen vaste baan kon veroorloven, anders zou hij geen tijd hebben om te surfen. Ik ben een beetje verrast door de vanzelfsprekendheid van zijn woorden. Ik vraag hem of ze zichzelf als gelukkig zouden omschrijven. - "Geluk betekent aan zee zijn"  - De volgende vraag was of ik me er wel van bewust was dat we ons busje hadden geparkeerd op een van de mooiste surfplekken van Portugal? Natuurlijk wisten we dat niet. Daarom noem ik de spot hier nog een keer, Mafra - Santa Isodoro. - We drinken nog een koffie en gaan op weg naar Ericeira.

Je kunt je niet vergissen: dit is ook een hotspot om te surfen. Hordes surfers steken de weg over bij het eerste zebrapad. We moeten eerst eten inslaan. Als we klaar zijn, spreken we af met een goede vriendin uit Keulen op het strand. Ze is een week op vakantie met een vriendin, haar zoon en haar zoon. Ontspanning en verkenning zijn aan de orde van de dag, maar surfen staat ook op het programma. Tot de groep zich bij ons voegt, gebruiken we de tijd voor het ontbijt. Vandaag hebben we broodjes met kaas en salade, plus hartige zoete tomaten. 

Als de bemanning van Keulen aankomt, willen ze meteen de zee op. Ik grijp de kans en leen ook een plank om mijn eerste kennismaking te hebben. Ik hou van de zee, maar of ik ook van surfen hou? Ik weet het niet, het water is woelig. Maar een surfinstructeur traint een kleine groep op het rif. Dus ik trek mijn wetsuit aan en ga het water in. - Mijn eerste indruk? Vergelijkbaar met de dag dat ik voor het eerst op een SUP stond. Het board was absoluut niet in mijn gewichtsklasse. Het leek meer op een onderzeeër. Maar toen lukte het me tenminste om rechtop te staan, wat me nu niet lukt. Ik slikte veel water in, maar het was nog steeds erg leuk. Ik moet eens kijken waar ik een board kan lenen dat meer drijft. Er zullen vast professionals zijn die het met een klein board kunnen. Maar ik heb wat meer zekerheid nodig. Ik kan niet zeggen of surfen mijn sport is of niet. Maar ik heb genoten en plezier gehad, ondanks de erbarmelijke omstandigheden. Dat maakt me optimistisch. Ik heb ook eerst leren duiken in een steengroevevijver en niet in de Caraïben. Ik weet niet of ik ooit een steengroevevijver zou hebben verkend als het andersom was geweest.

Als ik uit het water kom, ben ik gelukkig. - Daarna verkennen we nog een tijdje een coole surfwinkel. Maar ik begin honger te krijgen. Het is geweldig dat de dames besluiten om naar een restaurant te gaan. De kronkelige steegjes van de oude stad van Ericeira, met hun bijna witte kasseien, bieden ideale omstandigheden om vast te komen zitten in het busje. Dus na één of twee pogingen geven we het op om rechtstreeks naar het restaurant te rijden en laten we Hector achter onder een oude kapel. Met Gods zegen zal hem niets overkomen. Vanaf hier lopen we door de oude stad en bekijken we de haven met een paar oude vissersboten. Het restaurant blijkt een leuke hamburgertent te zijn. Lekker simpel, de jongens maken een tevreden indruk. - Nu is het tijd om op weg te gaan naar Sintra. Hector parkeert vandaag in de tuin van een oud huis, direct onder en dus in het zicht van het Palácio Nacional da Pena. Maar dit staat pas later op ons lijstje van te bezoeken plaatsen. We steken de open haard aan en drinken samen een paar glazen wijn bij het knisperende haardvuur.

Als het vuur knettert, word je snel melancholisch of optimistisch. Met een glas wijn in de hand is het gemakkelijk om positieve gedachten te krijgen. Zonder dat we er bewust mee bezig zijn, komt het onderwerp tevredenheid en geluk hier ook aan de orde.

Iedereen die bij dit gesprek betrokken is, is zich bewust van het luxe leven dat we leiden. We hebben de kans om te reizen, om in een prachtige stad te wonen, en niet alleen om genoeg te eten te hebben. We hebben de vrijheid om te kiezen: willen we biologisch, veganistisch of biefstuk? Genieten van vrijheid is vooral gemakkelijk na een dagje strand. Als we nu niet gelukkig zijn, wanneer dan wel?

Als de avond ten einde loopt, zijn we blij dat we van het huis terug de tuin in kunnen. Slapen in je eigen bed is iets anders.