Afscheid - Wat een lul!

Als ik vanochtend wakker word is er iets anders, er ontbreekt iets. - Gisteren was de dag, gisteren scheidden we van Hector. Of heeft Hector ons verlaten? - Eigenlijk is alles goed, Hector heeft zijn nieuwe thuis gevonden in Duisburg. Hij noemt zijn eigen garage nu zijn thuis. Duisburg klinkt als een grote stad. Maar zijn huis staat vlak naast een prachtig vrijstaand huis, aan de rand van een dorp, met uitzicht over de velden. Zijn nieuwe eigenaars, een jong stel, zijn dolblij en hebben al plannen gemaakt. Hector gaat verder reizen. - Tot zover gaat het goed. - Maar één ding blijft: Eigenlijk is een onzinwoord. - We missen hem, ik mis hem nu al. - Het bijzondere eraan? Ik heb heel wat auto's gehad, waaronder een of twee bijzondere. Maar als ze me verlieten, keek ik er altijd op de Keulse manier naar. - "Wat fott es, es fott." 

Maar deze keer lijkt het anders. Hoezeer ik ook uitkijk naar Spector, het is moeilijk om afscheid te nemen. Nooit eerder heb ik met een voertuig zoveel kunnen ontdekken als met Hector. Ik wens de nieuwe eigenaren net zoveel plezier en inspiratie toe. Ja, we hebben het over een auto. - Maar wel een heel bijzondere auto, eentje met een keuken en bed, een camper, een VW T5 bus, een echte Bulli. Net als Hector. - Maar wat mij troost als ik afscheid neem. Hector mag zijn naam blijven dragen. 

"Treur niet om dingen en rouw niet om dingen die al lang vergeten zijn." - Waarom ben ik dan zo treurig?