Dag Nr. 117 - Voor altijd jong ... - Parque Nacional de Doñana

„…ein Leben lang für immer jung

Je moet je de goede tijden herinneren

Denn nichts ist für immer“

De nieuwe dag brengt ook zonneschijn en een helderblauwe lucht. - Maar het is lang niet zo warm als de dag ervoor. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het vanavond een beetje schaduwrijk was. En toch zijn we in Sevilla, of in ieder geval aan de rand ervan. Beweerde Torgit niet dat dit niet alleen de mooiste stad van Spanje was, maar ook de warmste? - Dat zijn te veel superlatieven voor mij. - Maar het is interessant om op te merken dat hier, althans naar verluidt, ook de langste siësta is. In ieder geval houden de winkels vier tot vijf uur lunchpauze. Zelfs in de winter, trouwens. Daar zou ik aan kunnen wennen.  

Maar we besluiten om verder te gaan. Dus is het tijd om weer in te pakken. - De eigenaar van een Spaanse VW California Ocean neemt afscheid van ons en geeft ons onderweg een paar tips. - De jongens van de roeiclub hebben ook veel moeite gedaan.

Doch zuerst müssen, dürfen wir einkaufen. Wir ergattern eine riesige Ananas. Ich bin gespannt, wie sie schmeckt. Und schon geht es auf die Bahn, A-4 kommt mir bekannt vor. Dabei wollen wir doch gar nicht nach Aachen. 😉 Bei Dos Hermanas wechseln wir auf die Landstraße. (Anm. von Torgit:  Die Ananas hat 2,6kg. Leider vergesse ich immer wieder, dass hier sämtliches Obst und Gemüse nach Gewicht bezahlt wird, und nicht wie bei uns pro Stück. Sonst hätte ich eine kleinere gewählt)

Als grobe Richtung ist Cadiz geplant. Doch bevor wir in die nächste Stadt fahren, suchen wir erst einmal ländliches Idyll. – Gerade ruft Thiemo, ein Freund aus Köln an. – Neben der Frage, wo wir gerade stecken kommt, ein Klassiker. – „Wo feiert ihr Silvester?“ – Mir kommt die Frage bekannt vor. – Vor Weihnachten wurden wir ebenfalls ständig gefragt, wo und wie wir denn feiern. – Komischerweise wussten wir dies erst am selbigen Tag. – Wir merken mehr und mehr, dass uns solche Termine weniger wichtig geworden sind. Wie sollen wir auch Silvester planen, wissen wir doch morgens meist nicht einmal, wo wir des Abends landen. – So wie heute. (Anm. von Torgit: Morgens? Wir wissen oft nachmittags noch nicht wo wir schlafen 😉  )

We hebben de afgelopen dagen doorgebracht op de Guadalquivir, de op vier na langste rivier van Spanje. De rivier stroomt langs Sevilla en mondt uit in de Golf van Cadiz bij Sanlúcar de Barrameda. We hoeven dus alleen maar parallel aan de rivier te blijven. Zoals gepland wordt de weg steeds landelijker. - Links en rechts van de weg komen schijnbaar eindeloze velden, akkers, irrigatiekanalen en een enkele windturbine voorbij. - Plotseling zien we boven één van de velden een groot aantal vogels in steeds grotere banen omhoog vliegen in cirkels. Het geheel ziet eruit als een soort draaikolk. Een spannend gezicht, maar helaas hebben we geen idee waarom dit gebeurt. Zijn het kraanvogels of ooievaars? We kunnen het niet echt zien. Maken de vogels gebruik van de thermiek? We denken van wel, maar weten het niet zeker. 

Veel platteland hier is zeker de beste manier om het te beschrijven. We verlaten de weg en vinden een gezellig plekje aan een kanaal. Tijd voor ontbijt, het is pas 14.00 uur. - Een boer rijdt een keer voorbij, zichtbaar geïrriteerd door de nieuwe bezoeker. - Dan rijden we verder, weelderig groen afgewisseld met droge weilanden. Ik vind het bijzonder spannend dat je het ene moment het gevoel hebt in een vlak gebied te zijn, om minuten later door een heuvelachtig landschap te rijden. - Af en toe komen we ook een autowrak tegen. - Dan is er weer een veld vol fotovoltaïsche panelen. - We kunnen ze niet bijhouden met onze zonnetas.

Wir haben die entsprechende Playlist aufgelegt, Klassiker wechseln mit Pop. Plötzlich läuft „I can’t take my eyes off you“ – Gab es da nicht noch eine andere Variante? – So hören wir den selben Song von Frankie Valli, Gloria Gaynor, sowie Lauryn Hill. – Langsam können wir mit singen. – Angeblich gibt es auch eine Version der Pet Shop Boys. Diese hätte ich gern gehört. Doch leider finden wir selbige nicht. 

Kurz drauf folgt „Forever young“  von Alphaville. – Hier zu fällt mir sofort die deutsche Version von Bushido mit Karel Gott ein. Hatten wir das Thema Karel Gott nicht gerade erst. – Stimmt da war doch was . – Ich liebe dieses Duett, ist es doch Bestandteil meiner persönlichen Motivations Playlist. Vor allem das Video finde ich cool. Damit verbinde ich auch etwas persönliches. Wenn mich nicht alles täuscht, wurde dieses Video genau auf einer Strecke aufgenommen, auf der ich früher mit meinem Pa Rennrad gefahren bin. Richtig, ich werde schon wieder sentimental. – Als ich euch das Video verlinken will, stoße ich direkt danach noch auf ein weiteres gutes Video meiner Motivations Playlist. – Wieder mit Bushido, doch nun als Terzett mit Sido und Peter Maffay, „Ich wollte nie erwachsen sein“. – Wer will das schon? Man mag ja über Bushido denken, was man möchte, doch diese Titel sind gut.

Inzwischen hat sich die Landschaft verändert. Zu unserer Linken ist Wasser zu sehen. Salzsalinen, ein wenig wie in unserem Bretagne Krimi. Inzwischen haben wir auch ein Ziel. – Eine Empfehlung, welche wir über park4night gefunden haben. Angeblich gibt es nicht weit von hier eine Möglichkeit direkt am Guadalquivir zu nächtigen. – Somit direkt an der Grenze des Nationalparks Coto de Doñana, einem flachen, periodisch überschwemmten Feuchtgebiet, den sogenannten marismas. Tausende Zugvögel überwintern hier. Ob wir auf unserer Seite des Flusses davon etwas mitbekommen? – Wir werden uns entsprechend vorsichtig „anschleichen“ – Obwohl wir nicht im Nationalpark sind, wollen wir keine Vögel aufscheuchen. 

Park4night geeft echter nog een waarschuwing dat het pad in de winter moeilijk begaanbaar is. Maar ondertussen heb ik de gewoonte gekregen om de situatie ter plaatse te verkennen. - Plotseling gaat de weg over in een zandpad. Dit slingert zich een weg door het midden van de zoutpannen. Links en rechts staat nu water. Het pad wordt steeds modderiger. Op een gegeven moment besluit ik uit te stappen en gaan we te voet verder. - Het zou het einde moeten zijn, maar het plein aan het einde van de zoutmijn verwelkomt ons met een prachtig uitzicht op de Guadalquivir. Ik waag het erop, wat kan er gebeuren behalve dat een zoutwerker grijnst en wat extra geld verdient. Uiteindelijk staan we echt aan de waterkant. Een blik op het getij laat zien dat het water over twee uur zijn maximumniveau zal bereiken. Toch hopen we geen natte voeten te krijgen. - Schepen passeren ons nu op een steenworp afstand. De zonsondergang beloont ons voor het risico dat we hebben genomen.

Nur eine Kleinigkeit trübt das Idyll. Rundherum liegt wieder einmal Müll. Die Reifenspuren im Schlamm zeigen, dass wir hier nicht die ersten waren, die das Risiko eingegangen sind. Wir wissen nicht, ob der Müll vom Fluss stammt, ihn Anwohner oder Camper „verloren“ haben. Letztendlich ist es auch egal, wer hierfür die Verantwortung trägt. Deshalb starte ich wieder mal eine Müll-Aktion. Innerhalb von nur 5 Minuten habe ich eine große Tüte Müll zusammengetragen. Danach ist der Platz für uns und die uns folgen, zumindest vorerst sauber. Wenn jeder nur ein zwei Papierschnipsel mit in seinen Abfallsack stecken würde, wären solche Plätze sicherlich picobello sauber. Ja, ich habe mir die Hände schmutzig gemacht. Doch diese sind schnell gewaschen. Dafür serviert Torgit ein eiskaltes Feierabendbier. Wir haben es uns verdient.

s Avonds eten we een lekkere, warme linzensoep. Precies goed, want als de zon ondergaat, daalt de temperatuur tot 7 graden. Net als we aan het koken zijn, trekt er een Land Rover langs de weg. Nu weet ik tenminste wie de bandensporen heeft achtergelaten. Later snijdt Torgit onze ananas. - Heerlijk zoet.

Waar de zon nog niet zo lang geleden zonk, staat de wassende maan nu halvemaanvormig, weerspiegeld in het water. De hemel is vol sterren. De lichten van Sanlúcar de Barrameda schijnen in het zuiden. Het is hier gezellig. Gewoon hyggelig, zouden de Noren zeggen.

Inzicht van de dag: Er is hier nog veel ruimte.

„Ein Leben lang für immer jung

Ik zal gewoon altijd alles geven

Voor altijd in het leven

Für immer, für immer, für immer jung“