Dag 179 - IBIZA Strand - Pou des Lleo - Dia de les Illes Balears

Wo kann man den 01. März, den Tag der Balearen – „Dia de les Illes Balears“ – besser verbringen, als auf den Balearen? – Wir würden sagen, nicht nur auf den Balearen, sondern auf Ibiza. Und um dies noch einmal zu toppen, am Strand einer der schönsten Buchten der Insel. Der Balearentag erinnert an den Autonomiestatut der Inseln, welches seit 1983 in Kraft ist. Für Besucher der Insel bedeutet dieser Tag vor allem, dass viele Museen ihre Türen kostenfreie öffnen und die Inselbesucher feiern. – Doch wir sehnen uns heute nach Ruhe. – Doch wie sind wir an diesen Strand gekommen?

Nadat we gisteren de vlooienmarkt bij het Hippodrome Sant Jordi hebben verlaten, nemen we afscheid van Ilona, Isa en Hugo.

We gaan nu naar het noordoosten van het eiland. Onze bestemming is de klif en de baai van Pou des Lleo ervoor.

Op weg naar het noorden stoppen we bij een Mercadona. - Hier halen we meestal alles wat we nodig hebben.

En ook hier op het eiland is het aanbod enorm. Heel anders dan de foto's die we hebben gezien van deze of gene supermarkt in Duitsland. - Van angst voor het Corona-virus is hier absoluut geen sprake. - Maar Torgit vindt nog steeds een reden om te klagen. Er is geen papaja vandaag. En we hadden het vanmorgen alleen in onze muesli. - Maar dit is zeker lijden op een heel hoog niveau. Daarom kan ik het niet echt serieus nemen.

Kort daarna zitten we op een deken boven de baai op een relatief vlak stuk van de rode klif en kijken uit over de hoefijzervormige baai die wordt omlijst door een dennenbos en boothuizen. Het water is kristalhelder. Aan de rand van de baai is een klein, drukbezocht restaurant. Misschien iets voor morgenavond? - Tussendoor komt er een kleine tram naar het strand. Enkele toeristen stappen uit, maken foto's en zijn amper 15 minuten later alweer weg. - We zijn verbaasd en doen wat onderzoek. Het trammetje komt uit Santa Eulalia. Het strand maakt deel uit van een tour die in totaal drie stranden aandoet.

Zo krijg je een indruk van wat zich hier in de zomer allemaal afspeelt. Details vind je hier:

Zodra de trein vertrekt, is het meteen heel rustig. - Toch merk je dat het weekend is. Er zijn ook een paar Spanjaarden in de baai. Doordeweeks was het nog rustiger. - Eerst gaan we picknicken. We hebben vers stokbrood en olijvenpasta, kaas, komkommer, salade en zalm. - Nu is zelfs Torgit weer tevreden. Hongerig wordt ze af en toe een beetje chagrijnig. Maar dat is precies waarom ik van haar hou. Zoals we altijd zeggen: "Eten maakt gelukkig!"

Pas later rijden we naar de top van de klif, die hier in een smalle tong de zee in steekt. - Als ik naar de zee kijk, die hier turkoois glinstert, begrijp ik waarom dit Hugo's favoriete plek is. Nu zou je kunnen zeggen: wat weet een jongen van zeven nou? Maar welke zevenjarige heeft al zoveel van Europa gezien als Hugo. Hij woont al twee jaar min of meer in een busje. En Hugo houdt van dit leven. Zijn zusje Isa is daar niet altijd zo zeker van en geniet ook van de rust op de finca. Maar Hugo is een zigeuner met heel zijn hart. Zowel Isa als Hugo hebben geleerd dat communicatie veelzijdig is en dat gezichtsuitdrukkingen, gebaren en aanraking net zo nuttig zijn als taal. Ik heb zelden kinderen gezien die zoveel vrede met zichzelf hebben als deze twee. Bovenal kunnen ze zich bezighouden met zichzelf en met de natuur. - Ken je zulke kinderen die alles hebben en nog steeds niet weten waarmee en hoe ze moeten spelen? - Denk dan eens aan het tegenovergestelde en je hebt Isa en Hugo.

Ik deel Hugo's smaak trouwens. Ik wil niet beweren dat dit de mooiste klif ooit is, maar het heeft iets magisch. - Dat viel me meteen op toen we er drie dagen geleden voor het eerst waren.

Maar het effect is vandaag iets intenser. Misschien komt het omdat ik de afgelopen twee dagen de klif intensief heb bestudeerd. Want toen ik de films aan het monteren was, bekeek ik de opnamen steeds opnieuw en herkende ik bij elke keer kijken nieuwe details. - Zoals al geschreven heb ik erg genoten van het project. Maar wat het voor mij bijzonder maakt is het verhaal, dat meer toevallig en langs de zijlijn tot stand kwam. Ondertussen is er een hele hechte, vriendschappelijke band ontstaan tussen Ilona, Gironimo en ons. Je kunt voelen dat we in veel dingen hetzelfde denken. Maar wat Torgit en mij het meest is opgevallen, is hoe positief en gevoelig ze met elkaar en hun kinderen omgaan.

Het was precies deze positieve energie, deze nabijheid, die ik in de opnames dacht te ontdekken. En dus probeerde ik ze in een verhaal te gieten. De twee wisten niets van dit nevenwerk, maar toen ik ze het resultaat voorlegde, waren ze net zo ontroerd als ik had gehoopt. Het is weer eens bevestigd, toeval bestaat niet. Het is wat je toekomt. - Wat me het meest verheugt, is dat de twee ons toestemming hebben gegeven om deze opnames te gebruiken voor onze blog. Ik vind dit helemaal niet vanzelfsprekend, ik zie deze opnames als iets heel, heel persoonlijks. Dus we delen met jullie wat met ons gedeeld is.

Jetzt gehe ich erst einmal schwimmen oder doch schnorcheln? – Das Wasser ist hier glasklar. Danach wird ein wenig gelesen. – Irgendwann kommt die Frage nach dem Mittagessen auf. – Kennt ihr das, schon die ganze Woche über wurde relativ gesund gegessen. Viel Obst, Müsli, vegetarische Kost und dann schlägt deine Frau Salat vor? – Doch ich habe gestern vorgesorgt. – Torgit darf gerne im Salat stochern, für mich gibt es heute Salat nur als Beilage. Statt dessen kommen zwei deftige Burger auf den Mittagstisch, so mit karamellisierten Zwiebeln, krossem spanischen Schinken, Gewürzgurken, welche ich vorher noch zusätzlich in Honig und Chilis eingelegt habe. Dazu scharfe Soße, grobem Pfeffer, Salz und eine zusätzlichen Prise Berbere, einem scharfen Orient-Mix. – Die 300 g – Rindfleisch Pattys hatte ich gestern im Mercadona entdeckt und der netten Dame direkt vom Wagen genommen, bevor diese in die Kühlung kamen. – Frischer ging es nicht. – Von wegen Salat. – „Fleisch ist ein Stück Lebenskraft“

Let op: Onze overnachtingsplaats is zeker alleen een aanrader in het laagseizoen, want de bewegwijzering is duidelijk. - Volgens alles wat we gehoord hebben, moet je alleen bij zonsondergang naar zulke plekken gaan en bij zonsopgang weer vertrekken, of daktenten hebben opgevouwen, etc.