Dag 74 - Flamingo's - Caminho da Espargueira

We hebben heerlijk geslapen, de zilte lucht hier bij de lagune is heerlijk verfrissend. Als we uit de bus kijken, kunnen we onze ogen niet geloven. Het is niet alleen dat het landschap van de ene op de andere dag is veranderd - het is nu eb. Nee, we kijken recht op drie flamingo's die de nu bijna blootgelegde lagune afzoeken naar krabben. Hoewel hun roze kleur alleen zichtbaar is op hun voorlijf, bovenvleugels en poten, zijn ze direct herkenbaar aan hun snavels. Ik kan niet eens beschrijven wat deze aanblik in me losmaakt. - Misschien wel, plop blij. Alsof ze zijn ingeschakeld! Ik grijns gewoon.

Je kunt zeker niet lang alleen blijven op zo'n prachtige plek. Dus stappen we uit het bed en gaan we onder de buitendouche. En dat klopt, zodra we klaar zijn met douchen, komen er langzaam een paar auto's en brommers aanrijden. - Maar het zijn geen toeristen of wandelaars, maar schelpdiervissers die het strand afzoeken.

Dat ziet eruit als hard werken. - Ik raak aan de praat met een van de mosseljagers, Nuno. Hij spreekt goed Engels en laat me zien hoe hij de schelpen blootlegt met een korte plank. Nuno verzamelt hier alleen schelpen voor de lol, maar vertelt me eerlijk dat de meeste vissers hier elke ochtend komen om de kost te verdienen met zoeken. Nuno is hier opgegroeid en legt me uit wat de lagune allemaal inhoudt.

Unser Platz, die Ria de Alvor, ist eine Estuário, sowohl Wattlandschaft als auch Fluss-Mündung. Dünen und Salzwiesen gehen ineinander über. Der Fluss Alvor entspringt dem Gebirge „Serra de Monchique“, wo wir erst vor ein paar Tagen wahren. – Hier gibt es über 500 Arten von Pflanzen, darunter mehrere geschützte, über 250 Vogelarten, sowie diverse Arten von Schmetterlingen und Käfern. Also ein Paradies für jeden Ornithologen.

Auf meine Frage nach den Apnoe Tauchern vom Vortag deutet er auf einen anderen Muschelfischer. Dieser würde genau wie die Taucher Stabmuscheln ernten. Die Taucher hätten jedoch deutlich größere Erträge. Ich solle mir das ruhig mal ansehen. Man fängt die Muscheln mit Salz. – Und so ist es auch. – Miguel der zweite Sammler spricht zwar nur gebrochen Deutsch, doch seine Erklärungen sind simpel. Er streut einfach ein wenig Salz auf eines der kleinen Löcher im Watt. Langsam gleitet die wurmartige Stabmuschel halb aus dem Loch. Ein Griff und schon ist die Muschel frei gelegt. Schnell kann man erkennen, wie sich die Muschel mit dem unteren Ende eingräbt. Diese Muschel könnte fast die Inspiration für den Fiction-Roman „Der Wüstenplanet“ von Frank Herbert gewesen sein. Den muss man nicht kennen, waren die 80er. Angeblich sollen die Muscheln ganz gut schmecken. – Ich finde sogar ein Kochrezept: https://sz-magazin.sueddeutsche.de/das-kochquartett/ferien-im-kochtopf-8664 - Ik kijk uit naar je feedback. Ik ben meer geïnteresseerd in Nuno's vangst. Want hij trekt trouwens een octopus uit het water. - Heerlijk!

Torgit loopt een tijdje langs de dijk. Het pad komt tot een abrupt einde als de dijk na ongeveer een kilometer instort. - Tot die tijd kun je links de Rio de Alvor zien met daarachter de duinen. Rechts, in het brakke water, heb je een prachtig uitzicht op het vogelreservaat. Nuno vertelde ons dat hier vroeger geen flamingo's waren. Ze zijn pas de laatste decennia in dit gebied gezien. Je kunt merken dat Nuno niet meer de jongste is. - In de namiddag verschijnen er verschillende kitesurfers en een windsurfer in de lagune. - Dit moedigt me aan om de SUP uit te pakken. Ik heb speciaal voor de zee een kajakpeddel gekocht. Dat was maar goed ook, want zonder had ik in deze wind geen centimeter vooruit gekomen. Zo geniet ik nog wat langer van de natuur. Na twee uur peddelen kom ik helemaal uitgeput terug bij de bus. - Torgit heeft aardappelen met haringdip klaargemaakt. - Eten maakt gelukkig. - We hebben al veel mooie plekken gezien op onze tocht. Dit is zeker een van onze favorieten.

Na het eten besluit ik ook de dam tot het einde te volgen. Inmiddels is het water teruggetrokken en is het beeld weer veranderd. Vanaf het einde van de dam zie je een aantal Bauhaus villa's en een golfbaan aan de overkant. Ik verbaas me er altijd over hoeveel moderne onder architectuur gebouwde huizen hier te vinden zijn. Kort voor zonsondergang ben ik terug bij het busje. Ondertussen zijn alle vissers, kiters, surfers enz. verdwenen. We hebben de plek op de dam weer voor onszelf. Zelden heb ik zo'n rustige dag gehad. Als iemand me eerder had verteld dat een paar flamingo's me zo gelukkig konden maken, zou ik de verteller hebben uitgelachen. - (Opmerking van Torgit: Nu weet ik waarom er zoveel zoutverpakkingen bij het afval liggen).

Realisatie van de dag: Je hebt maar een handvol zout nodig om hier je eten te vinden.