Sardinië on- en offroad bij Capo Malfatone

Offroad

Sardinië biedt niet alleen fantastische kustwegen, het is ook een paradijs voor offroadfans.
Je vindt er vooral veel afwisseling: van het zandpad, dat de Sardiniërs ook met hun Fiat Panda rijden, tot zwaar terrein. Ik moet altijd lachen als ik bij tweedehands autodealers een groot '4×4' bord op een Fiat Panda zie staan.
Direct achter het strand Sa Tonnaria, waar we de afgelopen dagen hebben doorgebracht, slingert zich een off-road pad over Capo Malfantano. Dit leidt naar de Torre di Capo. Wat de eerste paar meter gemakkelijk te berijden is, verandert abrupt in een uitgespoeld, rotsachtig pad. De klim is binnen een paar meter zo steil dat het alleen te voet moeilijk te doen is.

PS: Kun je op een foto zien hoe steil het pad is?

Ik ben altijd verbaasd over de wegen die een VW-bus kan beklimmen. Uiteindelijk is het maar een busje. Onze off-road tour van vandaag is kort, maar nog steeds erg leuk.

Het enige nadeel is dat we onze GoPro hebben beschadigd op een modderig pad. We hadden onze bodemvrijheid overschat. Het is best stom als je de GoPro midden op het pad op de grond zet, tussen de rijbaan, eroverheen rijdt en je dan realiseert dat je hem hebt omgestoten. We zakten dieper weg in de modder dan we dachten. En helaas heeft hij het niet overleefd.

Onroad

Vandaag moeten we onze tenten hier afbreken, want zowel onze water- als voedselreserves raken op.

We zijn nog maar een paar dagen op Sardinië en hebben nog niet veel gezien. Maar het verbaast me hoe weinig mogelijkheden er hier zijn om groente en fruit te kopen. Op Sicilië vonden we overal wel een fruitkraam op straat of van die reizende groenteboeren. Dat is hier niet zo gemakkelijk. Maar hier vinden we meer waterpunten bij park4night. In Sicilië is park4night veel schaarser. In de Madonie staat bijna niets. Dat suggereert dat er hier op Sardinië beduidend meer kampeerders zijn.

Porto Pinetto

Tegen de tijd dat we eindelijk manieren hebben gevonden om onze voorraden hier op te frissen, is het ook tijd om een slaapplaats voor de nacht te zoeken. We rijden een stukje langs de kust richting het noordwesten. Verschillende wegen richting het water blijken dood te lopen. Tot aan het water komen we niet. Eenmaal staan we voor een militair terrein, daarna verspert een stuifduin ons de weg. Uiteindelijk vinden we ons plekje bij Porto Pinetto, boven Punta Sa Bua. We parkeren op een kleine klif midden in een pijnboombos. Hoewel de zee hier heel dichtbij is, kun je hem vanaf onze plek niet zien. Maar dat is niet erg. Met een paar stappen staan we op de kliffen en beleven we een fantastische zonsondergang.