Dag 180 - Ibiza - Wind, golven en natuur

De post van vandaag begint met een korte terugblik op gisteravond. - Rond 17:00 uur besluiten we van het strand naar de top van de klif te rijden om een plekje voor de nacht te zoeken. Maar gelukkig is ons tegen de wind beschutte hoekje van gisteravond al bezet door een ander busje.

We kijken wat rond, maar alle plaatsen zijn of te openbaar of te winderig. Het weerbericht voorspelt veel hardere rukwinden voor de komende nacht en dag. Dus besluiten we terug te gaan richting het strand van Benirrás. We willen een gezellig plekje vinden beschut tegen de wind in de rivierbedding, die we al kennen.

Als we bij Calá Benirrás aankomen, horen we de trommels al van verre. Het is een half uur voor zonsondergang. Een aantal drummers heeft zich vandaag verzameld. Een wilde mix van Rastafari's en hippies. De sfeer is uitgelaten, vrolijk en vooral chill. Veel coole mensen. Ook vandaag zijn we gehuld in de lekkere cannabiswolk.

We sluiten ons voorlopig aan bij de dansers. - Maar de minuten kort na zonsondergang zitten we op het strand en genieten. Een heerlijk einde van ons weekend. Later leren we dat de trommelaars hier elke zondag bij zonsondergang samenkomen in deze tijd van het jaar. Waarschijnlijk vaker in de zomer. - Toeval? Nee, het gebeurt wanneer het moet. - Wat zal vandaag brengen?

Vandaag brengt vooral één ding: wind, wind en nog eens wind. - Laten we ons daardoor afschrikken? Nee, eerst rijden we naar het strand van Benirrás. - Zwemmen? - Als ik uit de auto stap, is het meteen duidelijk dat dat niet gaat gebeuren. In plaats daarvan heb ik het halve strand tussen mijn tanden.

Dan eten we onze muesli liever aan boord. Met uitzicht op de zee en de stormachtige golven heeft dit ook zijn charme. Wat te doen met de dag? Dus besluiten we het eiland een beetje te verkennen.

Onze eerste bestemming is Sant Miquel de Balansat - in plaats van de route voor auto's te volgen, volgen we een kleine weg die hier rechtsaf gaat - 39°05'16.7″N 1°27'28.3″E - ongeveer 500 meter na het strand van Benirràs. Hier bevindt zich ook Ibiza Yoga, https://www.ibizayoga.com/, waarvan de faciliteiten zijn genesteld op de heuvel in een zeer natuurlijke omgeving.

De weg slingert langs de berg en biedt een prachtig uitzicht op de baai van Benirràs. Hierboven, op slechts 1,5 kilometer van het yogacentrum, staat een spectaculaire Bauhaus-villa met een grote raamgevel. Met minimale ramen heeft iemand veel geld geïnvesteerd in het uitzicht. Maar het uitzicht is echt indrukwekkend. Na nog een kilometer zien we de borden naar de grot "Cova de Can Marçà". - We maken een spontane stop: de 100.000 jaar oude druipsteengrot, die ook een tijd als schuilplaats voor smokkelaars werd gebruikt, schijnt erg mooi te zijn. Maar de laatste rondleiding is nog maar net begonnen. Daarom besloten we vandaag niet te gaan. Toegang voor volwassenen kost elf euro. Misschien bezoeken we het op een ander moment nog eens.

We rijden verder langs de haven van San Miguel. Vanaf hier is het nog ongeveer 4 kilometer naar de stad. In deze tijd van het jaar is het eiland erg groen. We zien pijnbomen, olijfbomen, wilde kruiden en vooral muren. Deze natuurstenen muren verdelen het eiland in vele kleine gebieden. Er zit altijd wel een finca tussen. Wij zijn vooral dol op de afgeronde hoeken en de combinatie van wit pleisterwerk en oude natuurstenen muren.

In Sant Miguel rijden we de weg omhoog naar de kerk Eglesia de Sant Miguel. Door de suizende wind stoppen we echter maar kort en rijden dan verder. Onze volgende bestemming is Santa Agnés de Corona, een klein, dromerig dorpje. Precies zoals je je Ibiza voorstelt. Onderweg zien we een aantal amandelbomen. Het bloeiseizoen loopt ten einde. - De witte en roze bloesems geven dit gebied een heel eigen charme. We hebben al heel wat amandelbomen gezien op onze rondreis, maar hier zou je bijna denken dat het soms gesneeuwd heeft. De cactussen zijn ook in hun volle pracht. Het landschap is kleurrijk. Vooral het contrast van de verschillende groentinten in combinatie met de deels roestkleurige aarde. - Wat heb ik hierover geleerd op school?

"Rood en groen zijn complementaire kleuren die tegenover elkaar staan op het kleurenwiel - het contrast is extreem en levendig, omdat de kleuren elkaars effect versterken." - Was dat zo? - Er zijn dus toch dingen die ik heb onthouden. 

We stoppen opnieuw in Santa Agnés. Hoewel ook hier de wind fluit, besluiten we toch een bezoek te brengen aan het kleine kerkje. Van buiten lijkt de kerk nauwelijks groter dan een kapel. Maar de eenvoud is wat ons over de streep trekt. Als we het schip binnengaan, realiseren we ons dat het groter is dan het op het eerste gezicht lijkt. Er zijn zes zijkapellen - Torgit en ik zijn vooral dol op de biechtstoel. Deze kerk past bij het dorp, dat er ook eenvoudig en rustiek uitziet. Maar dit is precies wat in het landschap past. Eenvoudig, gewoon en mooi!

We rijden verder in de richting van Las Puertas del Cielo. De weg wordt nog smaller. De finca's langs de weg zijn prachtig. Voor een ervan ontdekken we een enorme cactusboom. Er is hier een restaurant op de kliffen, dat ons werd aangeraden. Maar de wind suist over de heuvel. Het uitzicht op zee vanaf hier is gigantisch. Vandaag is het waarschijnlijk nogal gevaarlijk onder de pijnbomen. De bomen kraken in de wind. Torgit doet maar een paar stappen en voelt snel haar weg terug naar de auto. Ik volg haar kort daarna.

Vervolgens naderen we Sant Antoni de Portmany. In de baai Cala des Moro stoppen we bij de zee en eten we een hapje. De golven slaan over de klif. Een paar meter verderop is het Café del Mar. Het is nu gesloten in de winter. - Maar elk jaar gaat het open op Goede Vrijdag en meestal sluit het in de eerste week van november. - Halverwege de jaren 80, tijdens mijn eerste vakantie op Ibiza, had Sant Antoni al iets minder dan 13.000 inwoners en was het behoorlijk toeristisch. In de tussentijd is het aantal waarschijnlijk meer dan verdubbeld. Er waren toen al Britse toeristen. - Maar toen ik zeventien of achttien was, vond ik ze nog cool. - In 2006 stonden er al torenflats en was het Café del Mare cooler dan ooit. We luisterden naar Volume 13, dat net was uitgekomen. - Het is vandaag de dag nog steeds een hippe plek. - De zonsondergang is zeker nog net zo spectaculair als toen, toen vuurspuwende, knap uitziende meisjes dansten op de beroemde loungemuziek. Maar vandaag fluit de wind en wordt de klif overspoeld door de hoge golven. 

We gaan op weg naar Ibiza-stad. De siësta zal snel voorbij zijn, misschien ontdekken we wat leven in de oude stad? - Echt niet, zelfs in de haven, de Port d'Eivissa, is het verschil met de zomer duidelijk. Waar in de warmere maanden luxe jachten liggen, liggen nu alleen normale boten. Het Plaça de la Constitució aan de voet van de oude stad ziet er net zo verlaten uit als de omliggende steegjes. Alles ziet er dichtgetimmerd uit. - Het enige wat ontbreekt is een oude struik die door de steegjes wordt geslingerd door de wind. Stilte heerst waar bezoekers van de stad in de zomer wandelen en tapas worden geserveerd in en voor de restaurants. - Zelfs mijn favoriete accommodatie, Apartamentos Mariano, is gebarricadeerd. Je kunt alleen maar raden dat de boetiekjes en bars die 's zomers zo cool zijn achter de boetiekjes verborgen liggen. Dalt Vila, losjes vertaald de bovenstad, Ibiza's versterkte oude stad heeft een heel ander effect dan in de zomer. Ook hier zijn de steegjes verlaten. Ik vind het spannend omdat ik nu veel details zie die ik in de drukte van de zomer zou hebben gemist.

In Calle Conquista vinden we bijvoorbeeld een muur met verschillende handafdrukken, waaronder die van Uschi Glas, Jean Pütz, Udo Lindenberg, Gunther Strack en een paar anderen. - 38°54'26.7″N 1°26'04.2″E - Ik weet zeker dat deze hier al waren tijdens mijn laatste bezoek, maar ik heb ze gewoon over het hoofd gezien. Ja, het is een beetje koud vandaag, ja het waait enorm. Maar ik geniet er echt van om het andere, rustige Ibiza te verkennen.

We hebben vandaag veel indrukken verzameld. We hebben ook wat coole nieuwe street art ontdekt. We waren vooral onder de indruk van een enorme muurtattoo in Ibiza-stad - 38°54'38.2″N 1°25'48.5″E. Het toont het gezicht van een jongen die tevoorschijn komt uit de borst van een hybride wezen, een zwaan, grijze gans en vis. Deze muurschildering werd gemaakt in 2018, aan het begin van het BLOOP Festival, als symbool van hoop voor degenen die dat het meest nodig hebben. In dit geval een Syrisch kind dat gewond raakte bij aanslagen. - De muurschildering is gemaakt door de Venezolaanse kunstenaar Alfalfa, die al eerder een soortgelijk spectaculair graffitiwerk had gemaakt in Tarifa.

Even later gaan we weer noordwaarts. - Onze rivierbedding biedt ons ook die nacht beschutting tegen de rukwinden. - Een goede, nee, een perfecte dag.