Vandaag zetten we onze tocht door de witte dorpen voort.
We willen naar Teba, ongeveer 40 kilometer, oftewel 35 minuten rijden, iets ten noorden, maar voornamelijk ten oosten van Olvera. De route voert ons door een heuvelachtig gebied. Kleine bergen en rotsen, bekend als karstverschijnselen, duiken links en rechts van het verder groene landschap steeds weer op. Het gebied wordt gekenmerkt door olijfgaarden. Aan de ene kant lijkt het landschap bijna kaal, aan de andere kant is het groen van de weilanden extreem weelderig.
Een kwartier voor onze aankomst zien we Teba al van verre liggen. Het dorp ligt tussen twee 600 tot 700 meter hoge bergheuvels. Om bij het centrum te komen, volgen we een smalle weg die de loop van de berg volgt en zich een weg omhoog slingert naar het dorp. Teba heeft een kerk uit de 17e eeuw, de Iglesia de la Santa Cruz la Real. Het wordt gekenmerkt door zijn opvallende marmeren zuilen. De ruïnes van een middeleeuws fort, het Castillo de la Estrella, inclusief de donjon, staan ook nog overeind. - Na Ronda en Olvera valt de charme van de stad echter niet meteen op. - Maar zijn het niet juist zulke vergelijkingen die geluk en tevredenheid in de weg staan? Moeten de steden wel vergeleken worden? Nee, zeker niet. Dus richten we ons op de mooie aspecten van deze plek. - En zie, we vinden ze, ook al liggen ze een beetje buiten het stadscentrum. Aan de rand van het centrum leidt een pad iets hogerop naar het hoogplateau. Vanaf hier heb je een gigantisch uitzicht in de verte.
We profiteren van dit moment, dit uitzicht, en maken ons ontbijt of late ontbijt klaar. Vandaag hebben we sappige sinaasappels, wit brood met olijfolie, salade, dressing, zongedroogde tomaten en olijven. Dit ontbijt lijkt goed te passen bij de omgeving. Het gaat ons goed af. - Helaas lukt het ons ook hier niet om het moment vast te leggen, of digitaal vast te leggen.
So machen wir uns weiter auf in Richtung Ardales, welches wiederum süd-östlich von Teba, im Gebiet von Guadalteba liegt. Beide Orte gehören bereits zur spanischen Provinz Málaga. Auch Ardales gehört zu den weißen Dörfern. Doch dieser Ort ist nicht unser heutiges Ziel und so lassen wir ihn erst einmal links liegen. Weil das Wetter so gut ist, wollen wir zum Embalse del Conde de Guadalhorce. Park4Night weist uns mehrere wilde Standmöglichkeiten, sowie einen Campingplatz aus. – Zuletzt suchen wir uns jedoch einfach einen Weg in Richtung See. Vorsichtig fahren wir eine abschüssigee Offroad Strecke zum See hinab. Unser Risiko wird belohnt, wir parken Hector inmitten eines Olivenhaines, welcher sich über eine kleine Landzunge in den See hinaus erstreckt. (Anm. von Torgit: Ob wir hier wieder rausgekommen sind, lest Ihr dann morgen 😉 )
Ein Spaziergang führt uns ans Wasser, welches angenehm klar und kühl ist. Zurück bei Hector nutzen wir die Nachmittags Sonne, lesen ein wenig. Danach wird unser Abendmahl zubereitet. Es gibt einen warmen Nudelsalat. So genießen wir die letzten Sonnenstrahlen. Kaum sind wir mit dem Essen fertig, können wir den Sunset genießen. Eine fantastische Ruhe, hier sind weder Grillen, die zirpen, noch sonst irgendetwas zu hören. – Selten habe ich die Natur so still wahrgenommen. (Anm. von Torgit: ‚Nudelsalat‘: Man nehme rote Paprika, Möhre, Gurke, rote Zwiebel, Avocado, getrocknete Tomaten, Pinienkerne und grünen Salat, ersetze alles durch die Lieblingszutaten Deiner Wahl, mische es mit dem Dressing des weltbesten Ehemanns und füge Nudeln hinzu. Fertig ist der leckerste Nudelsalat, der glücklich macht.)
Recente reacties