We worden vanochtend heel vroeg wakker. - Buiten is het nog donker. - Voor ons stroomt het beekje rustig, naast ons is het water in de grachten. - Alles lijkt hier een beetje op een eiland. We worden beloond voor onze vroege start van de dag. Terwijl we onze koffie opdrinken, komt de zon op. De eerste zonnestralen passeren ons busje en worden weerspiegeld in het water. Een paar kraanvogels schrijden voorbij.
Plötzlich paddelt ein einzelner Kanute vorbei. Ansonsten sind wir ganz für uns allein. Ich lasse die Drohne steigen, um diese Eindrücke fest zu halten. Es ist noch sehr frisch, schnell unter die Außendusche. – Kaffee ist hier viel, viel mehr. Nicht nur lecker, sondern auch lecker warm. Wir blicken auf den Strom. – Die ganze Gegend wirkt ein wenig mystisch. Der Frühnebel wabert über das Ufer. – Torgit behauptet, es erinnert sie, an das Buch „Die Nebel von Avalon“. – Keine Ahnung, es ist lange her, dass ich dieses Buch gelesen habe. – Doch eines weiß ich , es hat sich gelohnt durch die Salinen, hier hin zu fahren. – Mehr und mehr wird es ruhig, wir hängen unseren Gedanken nach …
31 december, oudejaarsavond. - Iedereen maakt de balans op.
Het jaar loopt ten einde. - Hoe was jouw jaar? Heb je goede voornemens voor het komende decennium? De gouden jaren twintig? - Of neem je gewoon de voornemens van vorig jaar, nog maagdelijk en onaangeroerd? Aan het einde van het jaar maak je altijd de balans op, maak je de balans op, maak je de balans op van je persoonlijke situatie. Voor mij was 2019 zeker bewogener dan oorspronkelijk gepland. Maar zelden ben ik zo tevreden geweest met het resultaat.
Ik ben dankbaar dat ik een bepaalde basis heb. - Mijn Big Five.
Vriendschap, Familie, Vrijheid, Fitness, Plezier
Vriendschap: Mijn vijf vrienden, ja ik kan ze op één hand tellen, zijn nu al mijn halve leven bij me. Het mooiste is, statistisch gezien, dat hun rol in mijn, jouw leven alleen maar groter en groter wordt. - Daar ben ik heel erg dankbaar voor. Ik weet niet zeker of ik dit altijd heb verdiend.
Familie: Eerst en vooral mijn vrouw Torgit. - Zonder haar zou ik hier niet zijn, zou ik deze reis nooit hebben gemaakt. Ik kan mijn dankbaarheid niet in woorden uitdrukken.
Vrijheid: Vandaag op deze plek zitten en morgen op de volgende plek betekent vrijheid. Niet alleen om een dak boven je hoofd te hebben, maar om ermee te kunnen reizen, als een slak. - Niet alleen genoeg te eten en te drinken hebben, maar ook kunnen genieten van diversiteit. - Om te kunnen leven, ervaren en waarderen in het hier en nu.
Fitness: Die meisten Menschen wünschen sich Gesundheit. – Doch was ist Gesundheit ohne Agilität, ohne Bewegung. Nur Gesundheit bedeutet für mich „weg von“, weg von Krankheit. – Fitness ist „hin zu“, hin zu Kraft, Ausdauer, Dynamik. – Heißt es nicht so schön, nur in einem gesunden Körper, steckt ein gesunder Geist? Ich würde sagen in einem fitten Körper, steckt Zufriedenheit und Glück. 2019 war besser als 2018, doch hier geht noch mehr, weit mehr. – Der Weg ist das Ziel.
Plezier: Plezier hebben, bewust genieten van het leven met plezier en stemming. - Meer en meer ruimte geven aan het innerlijke kind.
Wat zijn jouw Big Five?
Torgit: Na een kerst met 20 graden en zonneschijn die helemaal niet kerstachtig aanvoelde, maar als het midden van het jaar, kijk ik nu terug op ons jaar. Het was een bewogen jaar in de waarste zin van het woord.
Turbulent. Levensveranderend. Levensveranderend in nieuw Duits.
Begonnen met de jaarlijkse goede voornemens: Gezonder leven, minder werken. In plaats daarvan meer sporten! - Al tijdens onze teamstart half januari bij Tobias Beck werd het me duidelijk dat de goede voornemens deze keer nog korter hadden geduurd dan normaal.
Misschien heb ik daarom zo zitten loeren naar vastgoedaanbiedingen? Uit de stress, naar het platteland. In februari kwamen 'we' bij toeval ons droomperceel aan de Sieg tegen en kochten het spontaan. - Notarisafspraak binnen 3 weken - dat moet iemand ons nageven. - Bouwaanvraag klaar, keuken gekozen, bouwdiensten perfect gepland door Marc. -
In april werd een nieuw zesde showhuis toegevoegd aan de bestaande vijf in Arnsberg.
Half april, dan de Tobias Beck Bootcamp, die ik half januari spontaan had geboekt. Ik, die normaal nooit seminars boekt, haalde Marc, die zo goed als doodgecoacht wordt, over om mee te gaan. Voor wat voelde als veel geld. - Heeft dit seminar ons leven veranderd? - Onbewust misschien wel.
Ik gaf mijn baan op, kocht een busje, verhuurde mijn flat en ging op weg om mijn droom waar te maken: Het Iberisch schiereiland omzeilen. We zitten er middenin. In de droom, in geluk. Zoals de Dalai Lama zegt: "Er zijn twee dagen waarop je niets kunt doen: gisteren en morgen. Vandaag is de juiste dag om lief te hebben, te geloven en te leven. - Doe het gewoon!
Opmerking van Marc: Was het echt de bootcamp of eerder toeval? - Het valt te verwijten.
Ondertussen daalt het waterpeil. - Hoogwater wordt gevolgd door laagwater. De stroomrichting is weer van rivier naar zee. - Als een groter schip passeert, zien we hoe hoog het water nog staat. - De golven slaan over de oever en lopen vlak voor Hector uit. Als het water zich terugtrekt, droogt het pad op. - We pakken in en maken ons klaar om te gaan.
De weg uit de zoutvlakte is ook glad. We zien zelfs een paar flamingo's. Zodra we weer bestrating onder de banden hebben, horen we de modder in de wielkasten. Ik rijd naar de volgende Autolavado. Hector krijgt eerst een wasbeurt. De modder valt in grote stukken naar beneden. - We stoppen even bij de supermarkt om druiven te kopen. Bij het volgende tankstation tanken we en controleren we het oliepeil. - Alles is top. - Dan gaan we richting de zee en het strand.
Een half uur later zijn we in Rota bij de jachthaven. De vuurtoren is minder spectaculair dan we dachten. Maar met zijn 28 meter is hij echt hoog. - De oude vuurtoren erachter lijkt bescheiden en klein.
Die Menschen, die durch die Gassen tingeln, sind bereits am frühen Nachmittag schick gekleidet. – Die Stimmung wirkt ausgelassen. Plötzlich springen uns ein paar Kölner „fast“ vors Auto. – Was uns hier hin treibt? – Wir einigen uns, das Bier ist es nicht. – Uns fehlt das Kölsch.
Wir ziehen weiter zum Puerto de Santa Maria. – Plötzlich habe ich dieses Lied im Ohr, „Insel die aus Träumen geboren
Ich habe meine Sinne verloren“ – Gott sei Dank, bin ich nicht weiter textsicher. – Wurde meine Generation doch, direkt durch zwei Herr Kaiser gequält. – Von Roland und von Günther, der eine Kaiser schnulziger Barde, der andere, von der Hamburg Mannheimer, heute Ergo, machte in Versicherungen. – Kein gutes Zeichen oder?
Er wordt gezegd dat je op deze plek op het strand kunt staan. - Dat kan, maar voor ons is het vandaag gewoon te druk - maar de plek is geweldig voor een laat ontbijt, het is pas 15:30 - We besluiten spontaan de bergen in te rijden en naar een meer. Onze route voert ons langs de Ruta del Toro. - De naam zegt het al. Links en rechts zijn grote weiden voor vee. Hier komen ze dus vandaan, de stieren die in heel Spanje worden gebruikt in stierengevechten. Het ras dat hier leeft wordt ook gewaardeerd om zijn rundvlees. - Hoewel de dieren erg kleine poten lijken te hebben, tenminste op de straatnaambordjes. Maar dan zien we hem, staand tussen alle grazende stieren, die ene, de ware, de Osborne-stier. - Wat oorspronkelijk alleen bedoeld was als reclame voor de Brandy Veterano is het nationale symbool van Spanje geworden. We vinden hem best cool en nemen eerst een foto.
De weg wordt smaller, slechter, eenzamer. - Maar onze overnachtingsplaats was de moeite waard, ondanks de lange reis. - Het ligt boven de damwand van het Barbate stuwmeer. Vanaf hier genieten we van een spectaculair uitzicht over het stuwmeer en het natuurpark Los Alcornocales. - Alles lijkt heel vredig. Een goede plek om het jaar af te sluiten. We koken, vandaag hebben we gebakken aardappels met salade en voor mij braadworst erop. Ik wil er meer zout aan toevoegen. - Uiteindelijk springt het deksel van onze zoutkelder open. De hele inhoud morst over mijn eten. Wat kan ik zeggen, het jaar was zout en het eten ook.
Conclusie: Van de zee naar het meer, van zout naar zout.
We luisteren naar muziek, kijken naar Dinner for One, maar we wisselen vooral onze gedachten uit. 2019 is een jaar zonder dieptepunten, maar met veel hoogtepunten. (Noot van Torgit: Mijn 1e oudejaarsavond zonder goede voornemens of doelen. Ik ben zo gelukkig, ik wil gewoon dat ons leven precies zo doorgaat).
Erkenntnis des Tages: „Et es wie et es“ – Es ist wie es ist, wir sind glücklich.
Recente reacties