Dag 73 - Banksy in Lagos ...

Vandaag willen we een kijkje nemen in Lagos. - Lagos werd ooit beschouwd als een bolwerk voor dappere zeevaarders. Onder leiding van "Hendrik de Zeevaarder" vertrokken talloze schepen vanuit Lagos om de Afrikaanse kust te verkennen. Kapitein Gil Eanes durfde in 1433 voorbij Kaap Bojador (Westelijke Sahara) te varen; zijn 14 voorgangers hadden de reis opgegeven uit angst voor het vermeende einde van de wereld.

Zaterdag is marktdag in Lagos, dus we willen hier beginnen. We moeten dus kort voor achten ons bed uit. - Twee dagen op de camping zijn meer dan genoeg voor ons. - Dus slaan we snel water in voor onze buitendouche en drinkwatervoorraad en gaan we op pad.

Vlak voor de markt komen we bij een rotonde. In het midden staat een schoorsteen met een ooievaarsnest en een klepperende ooievaar.

Ik had me dat kunnen voorstellen in een klein dorp, maar Lagos heeft ongeveer 30.000 inwoners.

De markt bestaat voornamelijk uit twee markthallen waar oude vaders en moeders hun waren verkopen. Aan de ene kant worden seizoensgebonden goederen bewust aangeprezen, duurzaam zonder marketingboodschap. - Aan de andere kant kun je zien dat het toerisme niet aan deze markt voorbij is gegaan. Op veel stranden zijn proeverijen en sommige handelaren spreken ons direct aan in het Duits of Engels. Maar als je de levende dieren in de kooien ziet, besef je dat hier nog veel traditie en een originele markt is. - We waren vooral onder de indruk van Virginia. Met de Duitse achternaam Stückemann prijst ze zelfgebakken volkorenbrood aan. Ze doet dit op zo'n ongelooflijk charmante manier dat we nauwelijks merken hoe knapperig haar prijzen zijn. - We zullen de komende dagen verslag uitbrengen over of het brood zijn belofte waarmaakt.

Daarna dwalen we een beetje door de oude stad Lagos, die gemakkelijk te voet te verkennen is. Het is leuk, maar meer ook niet. Aan de andere kant scoort de stad met zijn straatkunst. We waren er helemaal weg van. Je zou bijna denken dat Banksy hier was. De combinatie van een soldaat en het gewapende Roodkapje deed ons in ieder geval erg aan hem denken. We waren vooral onder de indruk van een muurschildering die traditionele Portugese tegels combineert met een portret. - Een street art tour zou hier zeker de moeite waard zijn geweest, want we kunnen ons niet voorstellen dat we alles wat belangrijk is bij toeval hebben ontdekt. - Zoals ik al zei, waren we niet bijzonder onder de indruk van het stadje, hoewel het vaak wordt beschreven als een hoogtepunt van de Algarve. - Daarom willen we het altaarstuk in de Igreja Paroquial de Santa Maria niet onvermeld laten. Het past prachtig bij de straatkunst.

We worden aangetrokken door het stadsstrand Praia da Batata en dus door de kliffen. Dit ligt op een steenworp afstand langs de met palmbomen omzoomde havenpromenade. Na onze rondleiding is één ding duidelijk: we moeten terugkomen om de kliffen beter te bekijken en op zoek te gaan naar meer straatkunst. Misschien moeten we Lagos nog een kans geven. - Maar voor nu hebben we dorst. We drinken wat in het Mar restaurant. Aan de tafel naast ons worden hamburgers en zoete aardappelfrietjes geserveerd. Voor mij is het op. We bestellen snel, het was het waard, alles is zo lekker als het eruit zag.

Nun gilt es langsam zu Hector zurück zu kommen, den wir am Campingplatz haben stehen lassen. – Kaum sind wir vor Ort, gehen bei mir noch ein paar Anrufe ein. Unterwegs erreichen einen immer noch mehr Infos aus der Heimat, als man vorher gedacht hat. Sowohl gute, als auch schlechte. Doch aus der Entfernung lässt sich vieles leichter verdauen. – Wir müssen Gas geben, wenn wir vor Sunset noch einen geeigneten Stellplatz finden wollen. – Spontan entscheiden wir uns auf park4night für einen Platz in einer Lagune. Den deutlichen Hinweis, „hier darf nicht übernachtet werden“, übersehen wir wieder einmal.

Zelfs de reis zelf blijkt spannend te zijn. Slechts 3 kilometer voor onze bestemming, Ria Alvor, bij de monding van de rivieren Ribeira de Odiáxere en Ribeira do Arão, gaat de weg over in een onverhard pad met kuilen. Rechts van ons hebben we uitzicht op een soort heidelandschap. Plotseling zien we een kolonie vogels. Zijn dat ooievaars? Nee, dat kan niet, is onze eerste reactie. Het zouden er veel te veel zijn. Toch pakken we onze verrekijker. En dan, o wonder, zitten er honderden ooievaars in de heide. Hadden we maar een telelens. Dus kijken we een tijdje naar de vogels en slaan ze op in ons hoofd in plaats van op de computer. - Dan rommelen we verder.

Der Feldweg endet plötzlich an einem Damm. Dahinter eine wunderschöne Lagune, samt Bucht. Wir sehen ein paar Kite-Surfer. Die Sonne steht schon relativ tief am Himmel. Außer uns stehen hier nur zwei Pkw. – Bald stellt sich heraus, diese gehören zwei Apnoe Tauchern. Offensichtlich handelt es sich um Berufstaucher, da sie jedoch nur portugiesisch sprechen, bleibt der Inhalt ihrer Taschen ein Geheimnis, was es noch zu lüften gilt. – Nachdem diese sich aus dem Neopren geschält haben, sind wir auch schon alleine am Platz. Ich denk noch ein wenig darüber nach, wonach sie hier tauchen. Ich tippe mal auf Muscheln. Vor dieser harten Arbeit unter Wasser habe ich einen Heidenrespekt. Als Sporttaucher, der es gewöhnt ist ausreichend Luft in seiner Pressluftflasche mit sich zu führen, kann man schwer einschätzen wie anspruchsvoll das Tauchen mit der Reserve der Lunge ist. – Selbst in meinen besten Zeiten, habe ich es kaum länger als zwei Minuten ohne Luft ausgehalten. Heute bin ich froh, eine Minute die Luft anhalten zu können. Wenn man sich vorstellt, dass der Weltrekord bei über zwanzig Minuten liegt, fällt mir nichts mehr ein. – In meinen jungen Jahren galt der Film „Im Rausch der Tiefe“ nicht nur als Kultfilm unter Tauchern, sondern war lange auch mein Lieblingsfilm. – Er ist zwar fiktional, lehnt sich aber an die Apnoe-Tauchrekordler Jacques Mayol und Enzo Maiorca an. Damals galt ein Tiefenrekord von 120 Meter als nicht realistisch. Inzwischen liegt der aktuelle Rekord fast 100 Meter tiefer. Dies bedeutet, dass ein Taucher nicht nur extrem lang die Luft anhalten muss, sondern vor allem einem Druck ausgesetzt ist, der etwa dem zehnfachen Druck eines Autoreifens entspricht. – Einfach mörderisch. – Schön, dass ich mein Geld nie mit Tauchen verdienen musste.

Realisatie van de dag: al werden we vannacht gewekt door de politie, dan nog zou het de moeite waard zijn geweest om naar deze plek te rijden. - Niemand kan de beelden in ons hoofd onderdrukken.