Dag Nr. 64 - Een prachtige dag ... - Praia dos Alteirinhos

„Ein schöner Tag! – Die Welt steht still, ein schöner Tag!

Komm, Welt, lass dich umarmen, welch ein Tag!“

Zelfs als je reist, zijn er van die dagen. Vandaag was er zo eentje, zo'n heerlijke dag dat je eigenlijk gewoon de wereld had willen omarmen. - We werden gewekt door de zon en hoewel het niet echt warm was, was het ook niet koud. - s Ochtends hadden we een paar organisatorische dingen te doen, een telefoontje met de belastingadviseur, een paar tips van onze buren, de Portugal-experts, een beetje ochtendgymnastiek enzovoort. Op de een of andere manier verliep alles relatief soepel.

s Middags gingen we op de fiets de kust verkennen. Maar vandaag wilden we iets zuidelijker gaan. Kort na het dorp begon de wandelroute Rota Vicentina weer. - Deze leidde ons omhoog naar de kliffen. Al na een paar honderd meter heb je een fantastisch uitzicht op een lang zandstrand. Het strand ligt beschut aan onze voeten, ingekaderd door de kliffen richting het land - maar hoe komen we naar beneden? - We ontdekken een smalle houten loopbrug. Deze leidt via verschillende treden naar beneden. We beseften meteen dat dit verlaten strand van ons was.

Parallel aan het pad schoot een beekje naar de rand en stroomde als een waterval naar beneden. - Zodra ik de bodem bereikte, besefte ik dat ik hier moest zwemmen. - Dat klopt, niet kunnen, maar moeten, iets anders zou misdadig zijn geweest. - Waar anders vind je dat? Een enorm strand, branding, klif, waterval en dat allemaal zonder één menselijke ziel - Torgit kijkt nog steeds een beetje geïrriteerd als ik in een paar seconden al mijn kleren uittrek en het water in ren. - OK, ik geef toe, ik stopte na een paar meter, 14 graden is een beetje fris. Maar gewoon in de branding zitten was onbetaalbaar. - Maar wat ik vooral cool vond, was douchen onder de waterval achteraf. Vergeleken met de zee leek het frisse water zelfs een beetje warmer. - Helaas moesten de foto's van deze douchesessie achterwege blijven vanwege vrijwillige zelfbeheersing.

Na enige aarzeling lag Torgit ook snel in het water. Een enkele wandelaar keek over de klif, zag ons, nam zijn foto's en verdween weer. Het zal waarschijnlijk niet genoeg zijn voor de nudistenkrant. Ondertussen had de zon ons opgedroogd en besloten we een lange strandwandeling te maken.

Nachdem wir noch ein wenig über die Klippen geklettert sind, konnten wir sogar den nächsten und übernächsten Strand erkunden. Als ich über die letzte Klippe klettere, fragt Torgit mich, ob es hier noch weiter geht. Ich sage nein, doch versuche es dennoch. Torgit versinkt bei Ihrem Versuch einen Weg zwischen zwei Klippen zu finden „ein wenig“ in der nächsten Welle. Doch dies fördert ehr den Spaß, als das es ihn nimmt. – Einfach dumm aufs Meer zu schauen, nett, sehr, sehr nett. Als die Sonne uns nicht mehr genug wärmt, machten wir uns auf den Heimweg. – Unterwegs merken wir, wie ausgekühlt wir sind.

Uns war schnell klar, was es somit heute zum Abendessen gibt. – Suppe macht nicht nur glücklich, sondern auch lecker warm. Abends kommen Gabi und Rainer, unsere aktuellen Nachbarn noch auf ein, zwei, drei Glas Rotwein vorbei. – Es ist spannend und amüsant zugleich, die Eindrücke der Generation T2 Bulli, alter Windsurfer der ersten Generation, in Verbindung mit dem T5 zu hören. Die Geschichten erinnern mich ein wenig an meine Anfänge im Tauchen. Damals als „when Sex was safe and Diving dangerous „. Windsurfen hieß noch Brett- oder Stehsegeln, die Auswahl der Bretter beschränkte sich zu ihren Anfängen wohl auf zwei Bretter: Den Windglider und den Windsurfer. – Die Geschichten hören sich ebenso spannend an, wie der Ausbau des ersten eigenen Postbullis. „Wir hatten keine Ahnung davon, doch wir haben das einfach gemacht. Auch heute weiß ich nicht, wie ein Moto funktioniert, doch ich habe schon einige Motoren auf der Küchenbank zerlegt“ Vieles hat sich in den letzten 40 Jahren getan. Ich habe keine Ahnung, wie die das damals ohne Youtube, facebook, Wiki und sonstiger Schwarmintelligenz hinbekommen haben. – Ein netter Abschluss. – Solche Tage kann es gerne öfters geben.

Addendum: De twee stuurden ons een foto van hun busje van thuis. - We denken dat het hier thuishoort.