De zon maakt ons vandaag eindelijk weer wakker. Gewoonweg prachtig! We pakken alles in, drinken nog een koffie en gaan op weg. We hebben geen specifieke bestemming. Morgen willen we een vriend ontmoeten in Sintra. Maar voor vandaag willen we gewoon een stukje langs de kust naar het zuiden fietsen.

Ongeveer 15 kilometer ten zuiden van Peniche en 65 kilometer ten noorden van Lissabon komen we bij Praia da Areia Branca, oftewel het witte zandstrand. We willen het van dichtbij bekijken. We kunnen de camper direct op het strand parkeren. De perfecte tijd om te ontbijten: vandaag eten we fruit en muesli. Daarna een wandeling langs het strand. Terwijl ik deze regels schrijf, kijk ik recht op het witte zandstrand. De plaatsnaam beloofde niet veel goeds. Dus genieten we van het uitzicht op zee.

Pas rond vier uur gaan we op zoek naar een plek om te overnachten. Die vinden we ongeveer een ½ uur later bij Praia dos Coxos. Dit strand is duidelijk populair bij surfers, die worden aangetrokken door de levendige branding. De surfers staan tot zonsondergang op de golven. Ondertussen genieten wij van het uitzicht vanaf de klif.

Danach lichtet sich der Strand schlagartig. Kurz drauf stehen nur noch zwei einsame Bullis auf dem Kliff. Außer uns harrt nur noch der 24 jährige Tim aus Bielefeld aus. Da er einer der letzten war, die aus dem kalten Wasser stiegen, freut er sich über die von uns angebotene „Serbische Bohnensuppe a la Coxos.“ – Es ist schon ein komisches Gefühl, das Meer und uns trennen nur wenige Meter der abschüssigen Klippe. Die Brandung schlägt heftig an das Kliff. Sicher werden wir prima schlafen.