... en nog niet onder de brug geland.
Torgit en ik zitten bij een kop koffie en maken de balans op.
Thuis is waar we Hector parkeren. - Als je reist, is het onvermijdelijk dat je jezelf dag na dag uit je comfortzone duwt. Er valt altijd wel iets nieuws te ontdekken. Aan de ene kant is dat niet alleen leuk, maar ook een absolute luxe. - Aan de andere kant besef je af en toe hoe belangrijk een bepaalde comfortzone is.
Voor mij, het chaostype, zijn bepaalde routines bijzonder belangrijk om stabiliteit te bereiken. Een vaste plek hebben voor dingen creëert voor mij een gevoel van veiligheid, geborgenheid en welzijn.
Dies ist von außen sicherlich schwer zu verstehen. – So ein Bulli ist ja klein, da findet sich doch alles, oder? – Wenn es doch immer so einfach wäre. 😉 – Meine Brille ist heute wieder aufgetaucht. Etienne’s Hund hat sie am Strand gefunden. Ich hatte ja schon gestern das Gefühl, dass wir noch mal zurück müssen. Dies ist somit beschlossene Sache.
Gestern erhielt Torgit eine Nachricht von einem guten alten Freund. – Er hätte das Gefühl, dass ich ein“ wenig “ kompliziert wäre, was es auf engem Raum nicht wirklich einfacher macht. – Ich solle doch mal etwas ruhiger und lockerer werden. – Vielleicht würde mir ohne die Bestätigung von außen, die ich ja scheinbar aus dem Beruf erlangt hätte, etwas fehlen. – Jetzt könnte man so eine Nachfrage negativ verstehen. Hier zu muss man jedoch wissen, dass sie von einem langjährigen Segler und Weltreisenden stammt. Somit von jemanden, der mit dem Leben auf kleinstem Raum, einen jahrelangen Erfahrungsvorsprung hat. Und insofern hat er absolut recht, ich muss zwar nicht, doch ich sollte mir mehr Gelassenheit angewöhnen. – Doch vor allem schätzt er Torgit richtig ein „du bist alt und schlau genug damit umzugehen,“. – Wobei ich das alt durch erfahren ersetzt habe. – Auch wenn die Zeilen nur indirekt an mich gerichtet waren, danke ich für das Feedback.
Torgit is echt stiller. - De achterklep kan niet open vanwege de fietsen, het rolgordijn op de schuifdeur blijft omhoog schuiven, de kastdeuren zitten vast, de slaapbank kan niet open, de koelbox tikt aan (wat dat ook moge betekenen?), ze blijft veel rustiger en relaxter dan ik - dus ik word ook een beetje relaxter.
Toch citeer ik vaak en graag het gebed van de theoloog Reinhold Niebuhr:
"God, geef me de kalmte om dingen te accepteren die ik niet kan veranderen, de moed om dingen te veranderen die ik wel kan veranderen en de wijsheid om het ene van het andere te onderscheiden."
Ik heb de moed om te veranderen, maar soms mis ik een beetje kalmte. - Misschien ben ik nog aan het leren. Daarom ben ik dankbaar dat we kunnen putten uit de ervaringen van mensen die ons zijn voorgegaan.
Dit is ook een van de redenen waarom we deze blog schrijven. Aan de ene kant willen we ons geluk met mensen delen. Aan de andere kant willen we onze ervaringen delen met degenen die zelf een dergelijk evenement aan het plannen zijn. De makkelijkste manier om te leren is immers van de fouten van anderen.
Wir stellen zwischendurch immer wieder fest, wie unterschiedlich Reisende an ihre Tour herangehen. Gestern hat mich zum Beispiel Justin, unser Nachbar auf Zeit, überrascht. Der Tattoo Surf Nomad wirkt auf den ersten Blick genau so, wie man ihn sich unter dieser Bezeichnung vorstellt. Surfer, Tätowierer und Nomade in einem. Auf den zweiten Blick, einfach ein ausgesprochen sympathischer Kerl. – Unterwegs mit einem alten VW LT Camper, aus dem Jahre 1985, hätte ich mir nicht vorstellen können, dass er sich im Vorfeld so detailliert, mit seiner „Haustechnik“ auseinandersetzt. – Doch so konnte ich von ihm noch einiges lernen. Justins Instagram Auftritt lohnt einen Besuch.
In vergelijking daarmee gingen we veel spontaner op pad en vertrouwden we meer op de schat aan ervaring van VW. Soms misschien een beetje te veel. Daarom zijn we des te dankbaarder voor de ervaring die we nu met Hector opdoen.
Soms zijn het gewoon de kleine dingen: In ons toekomstige huis zouden we bijvoorbeeld het liefst een vrijstaande koelbox hebben. - Die kan dan makkelijker warmte afgeven, gaat langer mee en is makkelijker te vervangen als het ergste gebeurt.
Het zijn vaak de kleine, eenvoudige ideeën die het leven gemakkelijker maken als je op reis bent. Bijvoorbeeld, hoe kan ik minder water gebruiken bij het afwassen? - Deze suggestie komt ook van Justin. Een spuitfles met water en afwasmiddel. Primitief, eenvoudig en geniaal.
Samengevat: we zijn dankbaar dat we niet alleen Europa, maar ook onszelf kunnen ontdekken, dag na dag. Ook hier is er veel te doen - laten we aan de slag gaan.
s Middags maken we een lange wandeling over de camping. De camping is enorm groot, kampeerders uit heel Europa lijken hier te overwinteren. We zien kampeerders en caravans uit Scandinavië, Engeland, Ierland, Schotland, Spanje, Frankrijk, Nederland en ga zo maar door. Er zijn hier ook een paar Duitsers. Maar het is de yoghurtgroep die domineert. We vonden één busje en drie Bullis op het hele terrein. We vonden vooral een T2 uit Engeland erg leuk. Maar de mooiste van de dag werd me toegestuurd door mijn zus uit Remscheid. Deze neemt een ereplaats in als blog starter.
Zur Feier unseres 100. beschließen wir Essen zu gehen. Standesgemäß besuchen wir das, dreihundert Meter von uns entfernte, Restaurant „Casa de Pasto Armenio“. Man gönnt sich ja sonst nichts. Torgit wählt die Fischplatte, ich vertraue doch lieber der Fleischplatte. So viel zu meinem Versuch vegetarisch zu essen. Als Vorspeise gibt es eine Salatplatte und Muscheln. Sowohl Fisch-, als auch die Fleischplatte sind reichlich. Torgit gönnt sich zwei Gläser Wein, ich zwei Coke. Im Anschluss trinken wir jeweils einen Espresso. Dieser ist so lecker, dass ich einen zweiten bestelle. – Als wir im Anschluss die Rechnung erhalten, staunen wir nicht schlecht. Alles im allem haben wir nur zwanzig Euro zu begleichen.
Op de terugweg over de camping beseffen we weer hoeveel kampeerders er in hun caravan zitten, net als thuis voor de tv. Buiten staat de kerstversiering te fonkelen. Weer vragen we ons af waarom we niet op de camping blijven.
Recente reacties