Dag 160 - Tabernas-woestijn

Heute verlassen wir die heißen Quellen bei Santa Fe. – Wir wollen weiter gen Osten, in die Wüste von Tabernas. – Wir verabschieden uns noch bei Dirk aus Spich. Dirk war uns vor zwei Tagen aufgefallen. Oder war es zuerst sein Defender. Auf jeden Fall kommt Dirk gebürtig aus Spich. Somit fast ein ehemaliger Nachbar. Dirk war etliche Jahre in der Werbebranche selbständig. Irgendwie Mädchen für alles.- Ebenfalls selbst und ständig. „Ich bin da irgendwie so rein gerutscht. Eigentlich wollte ich das gar nicht. Am Ende habe ich jeden Tag 16 Stunden gearbeitet und hatte einfach Angst am Ende mit einem Herzinfarkt zusammen zu klappen.“ So hat er mit 37 seine Werbeagentur verkauft und lebt seit 17. Jahren in der Nähe von Cadiz. – „Ich habe dann auch eine zeit lang gemakelt. Man nannte mich immer den Hippie- Makler. Doch am Ende zählt einfach das Vertrauen“ – Dirk ist ein netter Kerl. Doch er wirkt wie die meisten hier, auch ein wenig durchgeknallt.

Maar eerst hebben we een grote wasbeurt nodig. En we hebben ook gas nodig - via de website van Campingaz vinden we het Minioil-tankstation in Cúllar Vega - 37°09'30.6″N 3°40'26.2″W - dit heeft niet alleen ons R 907-gas, maar ook een kleine wasserette en een wasstation met een Kärcher. - We kunnen dus meteen verschillende dingen doen. Torgit doet de was, ik doe die van Hector, we hebben ook gas en als we aan de overkant een supermarkt ontdekken, kunnen we ons geluk bijna niet op. Het is geweldig!

Van hier naar onze bestemming voor vandaag, Tabernas, is het ongeveer 1 ½ uur rijden in oostelijke richting. We rijden noordwaarts langs Granada over de snelweg A-92, met de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada aan onze rechterhand, door een kaal landschap. Het is bergop en bergaf. Voorzichtigheid is hier geboden, want sommige vrachtwagens rijden maar veertig kilometer per uur. De olijfgaarden worden afgewisseld met amandelbomen, maar dan wordt het terrein rotsachtiger. Je kunt voelen dat we een woestijn naderen. Er schijnt een echte truckstop te zijn ten noorden van Tabernas, Route 66. Ik heb ergens gelezen dat het daar koel zou zijn. Ik had Tripadvisor moeten checken. De truck stop is net als de Amerikaanse pick-up voor de deur, de lucht is er uit. De hamburger en friet waren zo slecht dat ik ze allebei na de eerste hap moest terugbrengen. - Ik was blij dat ik de spareribs niet had besteld, ik zou me zeker geërgerd hebben als die op de rekening hadden gestaan. In het weekend schijnt er goede livemuziek te zijn. - Het is dus beter om gewoon een biertje te drinken.

We zoeken een plekje aan de rand van de woestijn - vanaf hier heb je een opwindend uitzicht. - 37°03'27.9″N 2°24'58.7″W - De Tabernaswoestijn ligt tussen de Sierra Alhamilla in het zuidzuidoosten, de Sierra de los Filabres in het noorden en de Sierra Nevada in het westen. Volgens klimatologische criteria en vegetatie wordt deze regio beschouwd als halfwoestijn. Maar de woestijn heeft veel meer te bieden. Maar daarover morgen meer. - Voor nu is het tijd om te koken. - Zo niet hamburgers, dan spaghetti. 

„…You say yes, I say no. – You say stop and I say go, go, go…“ – The Beatles

Entsprechend gesättigt beschäftigen wir uns mit einer Idee von Jochen Gippert, dem Admin der Facebook Gruppe Wintercamping in Spanien & Portugal. „Schaut doch mal, welcher der No. 1 Song an Eurem 18. Geburtstag war“. – Wir schauen nicht nur, sondern hören gleich mal rein. – 18. Geburtstag: Torgit: La Isla Bonita – Madonna und Marc – Jeanny – Falco. – Weil das ganze Spaß macht, fangen wir ganz früh an und lernen, was uns bereits bei der Geburt verband. – Es sind die Beatles, Torgit mit Get Back und Marc mit Hello, Goodbye. – Zehnter Geburtstag – Ich bleib Paul McCartney treu, Mull of Kintyre. Torgit macht schon ein wenig in Disco- Born to Be Alive von Patrick Hernandez. Dreißigster Geburtstag: Während ich auf Romantik mache, My Heart Will Go On – von Céline Dion hört bei Torgit die Romantik auf. Ich sag nur Mambo No. 5, Lou Begas. Vierzigster: Ich bleib der Romantik treu, Bleeding Love, Leona Lewis. Bei Torgit geht die Romantik ins Schmalzige, Anything but Love, Daniel Schuhmann bei Bohlen. – Danach sind wir aus unserer heutigen, abendlichen Hitparade ausgestiegen. 

„Get back to where you once belonged“

Als we later weer uit het busje stappen, weten we zeker dat dit geen halfwoestijn is. De maan is nog niet opgekomen. De woestijn ligt er diepzwart bij. Maar de sterren fonkelen des te meer. Zoiets kennen we alleen van de zee of de echte woestijnen. Woowwhh, gelukkig!!! - Dan komt plotseling de maan op. - Het is nog bijna volle maan, maar de afzonderlijke kraters zijn met het blote oog te zien. Ons eigen planetarium.