Dag No. 153 - Embalse del Conde de Guadalhorce

Torgit heeft je voor vandaag beloofd dat ze zou melden of ik Hector weer op de weg krijg. - Maar wat kan ik zeggen, het is zulk mooi weer vandaag dat er geen reden is om hier niet langer te blijven.

So lassen wir es uns gut gehen. Erst einmal wollen wir baden. Das Wasser ist nicht nur super klar, sondern auch super kalt. Torgit belässt es deshalb bei einer Katzenwäsche. „Ach na komm“ ist ihr Kommentar. Doch auch mir bleibt nach dem ersten Schwimmzügen fast das Herz stehen. Doch der Körper ist ein Gewöhnungstier und gewöhnt sich auch schnell an das kalte Wasser. Danach ist es herrlich, vor allem da man sich Aufgrund des einsamen Ortes, frei und ohne Badehose bewegen kann. Doch als ich aus dem Wasser steige, sieht mein Körper aus wie der eines gerupften Huhnes. Oder müsste es Gans heißen? In der Sonne vergeht dieser Zustand jedoch schnell.

We zitten op onze landtong en genieten van het uitzicht op het meer en de bergen en van ons ontbijt.

Vanaf morgen gaan Torgit en ik onze eigen weg. Tenminste voor deze ene dag. Ik wil de Caminito del Rey doen, de klettersteig die bekend staat als het Koningspad. Torgit staakt vanwege haar hoogtevrees. Op basis van sommige foto's kan ik dit zeker begrijpen. Daarom besluiten we 's middags op pad te gaan in de richting van de toegang tot de klettersteig. Maar eerst moeten we terug de berg op rijden. Maar Hector beheerst het korte stuk off-road vandaag zonder morren. We rijden een stukje langs het meer en komen aan bij de damwand. Ik zeg alleen dat het prachtig is. Maar daar vertellen we later meer over.