Als we vanochtend wakker worden, staan we met Hector op het strand, net als gisteren - maar met één groot verschil. Het perspectief van vandaag heeft een hele nieuwe dimensie. Als ik de blinden omhoog duw, staat de zonsopgang net om de hoek. We kijken recht op zee. En dat is precies het verschil met alle plekken uit het verleden. We kijken niet naar het strand en de zee, maar in eerste instantie zie ik alleen de zee. - Snel til ik mijn hoofd op om er zeker van te zijn dat het strand er nog is, zodat we geen natte voeten krijgen. Maar tot nu toe is alles in orde. Onze positie is net boven de zee.
Eerst openen we de deur en steken onze voeten naar buiten. Het is nog steeds een beetje fris, maar het uitzicht moet je waarderen. En dan is het daar, de zon. Ze komt langzaam op uit de zee. Eerst een beetje verborgen, achter wolken. Maar de aanblik van de opkomende zon blijft iets heel bijzonders. Zonsondergang kan alleen worden overtroffen door zonsopgang. De manier waarop de kleuren van de lucht, de zee en de hele kustlijn binnen enkele minuten, nee, seconden, veranderen, overweldigt me elke keer weer. - We zetten snel een koffie en genieten van het uitzicht. - Hij smaakt bijzonder goed vandaag. Met Starbucks koffie hebben we een goed, licht chocoladeachtig alternatief gevonden voor onze Van Dyck koffie.
Aangezien de volgende paragraaf over cijfers, gegevens, feiten en onze boekhouding gaat, neem ik, Torgit, het over. - En toen gebeurde het: We verwachtten al een tijdje post uit het land waar we naartoe reisden. Over wild kamperen of een andere verkeersovertreding. Het is onvermijdelijk als je zoveel reist. We krijgen een bericht uit Keulen dat we post hebben van DGT: Direcciòn General de Tráfico, Leon, España. Een 'kennisgeving van overtreding van de verkeersregels in Spanje'. - We slikken hard en beginnen te lezen. - Vier pagina's. Het lijkt dus om een zeer ernstige overtreding te gaan. Het beste eerst: de brief is in het Duits geschreven. En makkelijk te begrijpen. We hebben heel andere officiële brieven gezien, vooral in Portugal. Het duurt even voordat we hem begrijpen, omdat de belangrijkste punten onopvallend in veel tekst verstopt zitten:
We moeten een boete van € 100 betalen.
Oké, we hadden erger gevreesd. Waarom precies? Nou, we reden te hard: 69 km/u in plaats van de toegestane 60 km/u. We beginnen alles te begrijpen: we reden te hard op 3 februari, de brief is gedateerd op 6 februari.
In mijn hele leven in Duitsland heb ik nog nooit meegemaakt dat Duitse boetes zo snel werden opgelegd.
Bij ons duurt zoiets enkele weken of maanden.
Die nächste Überraschung ist: Wenn man innerhalb von 20 Tagen bezahlt, verringert sich das Bußgeld um die Hälfte. Also „nur“ € 50,-.
Ik vind het geweldig. Dus betaal snel. Hoe? Er zijn zoveel manieren om te betalen dat het een heel A4-tje vult, foto bijgevoegd. Je kunt op de homepage betalen met creditcard en ID-kaart, of gewoon met een bankoverschrijving. Je vindt het hele vel bij de foto's. Ik besluit op de website te betalen, eens kijken of mijn rudimentaire Spaans goed genoeg is. En hier is de volgende verrassing: de homepage is in het Engels. Ik voer al onze gegevens in en verwacht een foutmelding omdat we een umlaut in onze achternaam hebben en de Spaanse taal zoiets niet herkent. Maar o wonder, mijn gegevens worden zonder problemen geaccepteerd. Ik kan met mijn creditcard betalen, sla een bonnetje op en ontvang een e-mail met het bewijs dat ik betaald heb. Alles werkt probleemloos. Ik ben dolblij. Ik heb heel andere ervaringen gehad, vooral met onze Nederlandse buren. Bijgevoegd is ook de tabel met boetes voor snelheidsovertredingen. Wat ons verbaast is dat we 30 km/u te hard hadden kunnen rijden voor dezelfde boete. Dat is praktisch een koopje. Ik ben nog steeds blij, maar Marc spoort ons al aan om weer op weg te gaan. Dus terug naar het zigeunerleven. Ik geef me over aan de hoofdzigeuner.
marc: Omdat we vaak de term zigeuner of WAGENVOLK hebben gebruikt, wil ik hier kort een standpunt over innemen. Vooral omdat de term door Sinti en Roma wordt afgewezen. En zeker terecht. Maar zigeuners wordt ook een onvaste, ongebonden, afwijkende of delinquente levensstijl toegedicht. - Daar kunnen we ons heel goed in vinden. Dat laatste geldt echter alleen voor te hard rijden tot op zekere hoogte, evenals wild parkeren en wild kamperen.
Zo onregelmatig als we nu zijn, willen we vandaag iets verder naar het noorden trekken. We willen onze volgende nacht ten noordwesten van Denia doorbrengen.
Doch zuerst einmal geht es vorbei an dem „Badeort“ Benidorm. – Doch was ist aus dem kleinen Fischerdorf geworden? – Ende der Siebziger fuhr Torgits Uroma, Oma oder Tante noch hier hin. – Inzwischen ist Benidorm angeblich eines der beliebtesten Urlaubsziele, nicht nur an der Costa Blanca, sondern am gesamten Mittelmeer geworden. Doch was zieht die Menschenmassen hier hin? Angeblich ist die Stadt für ihr Nachtleben bekannt. Eines kann die Menschen ganz sicher nicht hier hinziehen, die Schönheit der Stadt. Dabei ist der Ausblick von der Promenade gar nicht so übel. Doch sobald man sich umdreht bekommt man fast einen Infarkt. Die Skyline der Stadt ist das hässlichste was wir auf unserer Tour bisher gesehen haben. Nicht ohne Grund nennt man sie „spanisches Manhattan“. – Mehr als 300 Wolkenkratzern, fast 400 Gebäude mit mehr als 12 Stockwerken, prägen das Stadtbild.
Met een bevolking van slechts 80.000 mensen heeft het naar verluidt de hoogste dichtheid aan hoogbouw ter wereld. - We nemen een kijkje en vinden daadwerkelijk een plekje voor Hector op de eerste rij, direct aan het strand. Het is vandaag zelfs rustig op het strand. Maar we willen ons deze plek niet voorstellen op het hoogtepunt van de zomer. Dus draaien we ons om en verlaten snel het strand en de stad.
Aller guten Dinge sind drei!? – In diesem Sinne kann in Bezug der Wahl unseres Schlafplatzes doch nur Gutes auf uns zu kommen. Denn zweimal hatten wir nun hintereinander Glück, oder war dies Zufall? – Es fällt zu, was fällig ist. 😉
We zijn een beetje geïntimideerd na Benidorm. Zou het kunnen dat er na deze moloch weer mooie stranden te vinden zijn? - Amper 35 minuten later en een tocht door bergachtig terrein komen we aan in Carrer Llac Maracaibo, in Dénia - 38°51'35.7″N 0°02'22.8″E - De weg eindigt op een kleine parkeerplaats direct aan het strand. Aan de rechterkant is een gebouwencomplex met drie verdiepingen. De rolluiken van bijna alle ramen zijn naar beneden. Links een verlaten terrein met een kleine, vervallen finca. Volgens park4night kun je hier veilig overnachten. Dat ziet er al goed uit. We stoppen eerst voor de lunch, vandaag is de dag voor een tussendoortje. Daarna verzorgen we de blog een beetje.
Maar rond 17:00 uur besluiten we te kijken of de locatie nog te overtreffen is. Volgens park4night zijn er een paar minuten verderop, in hetzelfde stadje, nog twee plekken aan weerszijden van een riviertje dat uitmondt in zee. - Kort daarna parkeren we Hector aan het einde van Carrer Llac Huron - 38°51'52.7″N 0°01'18.6″E. Slechts een klein muurtje scheidt ons van een villa die hier gebouwd of gerenoveerd wordt. - Een paar vissers zitten aan het water. De plek is geweldig. In tegenstelling tot vanochtend, toen ik me over grote kiezels een weg naar het water moest banen, vind ik hier fijn zand. Ik verheug me nu al op morgen en het zwemmen in zee.
Recente reacties