Dag 58 - Todos-os-Santos

Allerheiligen wordt vandaag ook in Portugal gevierd. - Als oud-protestant liet ik me eerst door Torgit, een katholiek, uitleggen wat Allerheiligen inhoudt. - Alle heiligen worden herdacht, vooral de martelaren? - Dat past wel, want vandaag voel ik me ook een beetje een martelaar.

De hele nacht was een martelaarschap, maar uiteindelijk zijn we niet doodgegaan. - Terugkijkend was deze nacht slechts de bekroning van een niet-zo-volle dag. Zelfs in het paradijs zijn er dagen als deze en dagen als deze. Gisteren was een beetje klote. - Het was mistig, het miezerde, op de een of andere manier was het echt een sombere herfstdag. Natuurlijk ontbrak een beetje herfstdepressie.

Om de algemene omstandigheden wat op te fleuren, hadden we speciaal een plek met veel sterren uitgekozen. Dit betekent dat de beoordeling, maar een of andere manier alles was niet zoals het zou moeten zijn. De sanitaire voorzieningen waren matig, er was alleen koud water bij de wasbakken en ik heb een hekel aan afwassen met koud water. Op de een of andere manier kleefde er overal klonterig zand aan, ook aan ons. Zand aan je voeten, zand in de auto, dat is helemaal niet mijn ding.

En dan was er nog de behoefte aan slaap van de vorige dag. Maar we hadden geen rekening gehouden met een groep van ongeveer 50 Portugese tieners. Ze waren aan het feesten in een nabijgelegen bungalow. En als ik feest zeg, dan bedoel ik ook echt feest. Misschien herinneren sommigen van jullie zich de video van het gelijknamige liedje uit de jaren negentig? - De meisjes en jongens braken de camping bijna af. Ze gingen door tot het ochtendgloren. Onvermijdelijk deden wij dat ook.

Onze start van de dag begon dan ook dienovereenkomstig. Maar we hadden ons voorgenomen om onze stemming er niet door te laten bederven. Dus gingen we op weg naar Camping Villa Park Zambujeira, ongeveer een half uur verder naar het zuiden.

Onderweg reden we een tijdje langs prachtige bloemenvelden. We stopten bij een veld met Protea cynaroides. Deze prachtige bloem wordt niet voor niets de koningin genoemd. Omdat het de lievelingsbloem was van onze overleden vriendin Aga, maakt het ons een beetje verdrietig. Maar op deze dag willen we de doden gedenken. Ik kan het niet helpen, opeens hebben we een klein boeketje in en later op de bus.

Gegen Mittag machen wir einen kleinen Zwischenstopp am Passadiços do Cabo Sardão. Der Leuchtturm steht auf einem spektakulären Cliff. Man hat das Gefühl, dass die einzelnen Gesteinsschichten buchstäblich ins Meer gefallen sind. – Zeit mal wieder die Drohne aus zu packen. Zu einem Video, an einem Leuchtturm, gehört natürlich auch der Leuchtturm. Mir war gar nicht bewusst, dass ich diesen nicht filmen darf. Plötzlich steht ein „netter“ uniformierte Herr an meiner Seite und droht massiv mit Bußgeldern. Ich setze meinen ganzen Charme ein und kann ihn besänftigen. Doch erst einmal Schluss mit aufnehmen. Hector hat die kleine Pause genutzt und sich mit einer Bullidame angefreundet, diesmal ist es ein T2 Camper Helsinki aus dem Jahre 1978. Hector steht halt auf reifere Damen.

Als we even later bij onze kampeerplaats aankomen, zijn we erg blij - want dit blijkt niet alleen een gezellige plek voor Hector te zijn, maar ook een met warm water. Tegen de avond beginnen we te koken. Vandaag is het soep. Maar eerst hebben we dadels omwikkeld met spek als voorgerecht. Dit is een van de weinige gerechten waar zelfs Torgit als vegetariër regelmatig slappe knieën van krijgt. We genieten van de rust op de camping. Op een paar krekels na is er niets te horen. De nacht belooft rustgevend te worden. Vanavond begin ik aan mijn

Derde Bretonse thriller. Gelukkig.

Inzicht van de dag: rust en stilte, een waardevol goed.