Berlijn jottwede - De omgeving van Berlijn

Wenn der Berliner über die Randbezirke oder das Berliner Umland redet, dann ist das meist jottwede. Also janz weit draußen. Und das stimmt dann auch, denn als Berliner ist man Strecken gewöhnt. Deswegen war es umso spannender zu erleben, mit welchen Wünschen und Vorstellungen sich so mancher Bonner, aufgrund des Hauptstadtbeschlusses in Berlin auf Wohnungs- oder Haussuche machte. „Das Regierungsviertel soll mit dem Fahrrad erreichbar sein“ – Auch wenn das Tucholsky Zitat „das Ideal“ bereits siebzig Jahre  zu früh geschrieben wurde, beschreibt es die damalige Anspruchshaltung ziemlich perfekt.

„Ja, das möchste:

Een villa omgeven door groen met een groot terras,

De Baltische Zee voor, Friedrichstrasse achter;

met een prachtig uitzicht, landelijk en verfijnd,

de Zugspitze kan worden gezien vanuit de badkamer -

maar je hoeft niet ver te gaan om 's avonds naar de bioscoop te gaan.

Das Ganze schlicht, voller Bescheidenheit…“

Vol bescheidenheid en nederigheid leerden veel mensen de voordelen van het omringende platteland, jottwede, waarderen. Ook wij zijn de afgelopen dagen uit de stad verdreven. Niet alleen ik, maar veel van onze vrienden zijn in de jaren negentig verhuisd. Een goede beslissing. Toen was de omgeving nog betaalbaar. Tegenwoordig is het niet alleen een goede investering, maar ook nog steeds groen. Dus reisden we naar Vehlefanz, Oranienburg en de volgende dag naar Rangsdorf. Tussendoor keren we echter altijd terug naar Moabit. Mijn vriend Uwe woont hier al tientallen jaren in de Spreebogen. Dus BUTCH wordt af en toe lantaarnopstapper.

Maar naast vrienden ontmoeten we ook Max. We hebben hem toevallig ontmoet in een 4×4 groep. Max rijdt ook in een T6, die is aangepast door Terranger. Hij woont vlak naast het voormalige vliegveld Tempelhof. Als ik aan Tempelhof denk, denk ik aan de verhalen over de luchtbrug en de sultanabommenwerpers en hun bijdrage aan de vrije stad Berlijn. Vandaag parkeren we BUTCH waar vroeger Soldaten van het Rode Leger maakten hun overwinningsfoto's. Vlak naast de adelaarskop, die van Berlijn over de Atlantische Oceaan reisde en weer terug.

We praten wat over benzine en bespreken de technologie.

Later maken we een wandeling door Berlijn. Langs de rivier de Spree naar paleis Bellevue, de officiële residentie van onze bondspresident. Vandaar door de wijk Hansaviertel, gelegen tussen de Spree, paleis Bellevue, de Großer Tiergarten, de Straße des 17. Juni en de Königliche Porzellan-Manufaktur. Het is altijd een architectonisch hoogtepunt voor mij. Het zijn niet alleen de Kunstacademie, het Eternit-huis, verschillende Bauhaus-villa's en de modelwoning South Hansaviertel. Omdat het landgoed vlak bij de woonplaats van mijn vriend Uwe ligt, heb ik hier al menig wandeling gemaakt, maar er is altijd wel iets nieuws te ontdekken.

Tussendoor stoppen we bij Konditorei Buchwald. Al 160 jaar een instituut voor Baumkuchen, maar niet alleen, want alles wat we bestellen is heerlijk.

Zurück an der Spree, schauen wir uns noch die Neubebauung vom Wilhelm-Caspar-Wegely-Platz an. – „Eine Oase im Zentrum der Stadt, ein geheimes Juwel für alle Berliner und Neuberliner“. Diese Beschreibung des Bauträgers trifft nicht überall auf positive Resonanz. – Ein Sprayer hat Haus und Spreemauer mit „100% Bonzenhass“ verziert. – Halt Berliner Schnauze.

s Avonds gaan Uwe en ik over op whisky. Ik heb veel te verwerken vandaag. Een oud-collega, je zou hem bijna een vriend kunnen noemen, is veel te vroeg overleden. Het is de beste manier om donkere gedachten te verdrinken.