Richting West-Sicilië

Zodra we op Sicilië aankomen met de veerboot vanuit Sardinië, gaan we eerst naar het westen. Marc en ik waren 4 jaar geleden al eens op Sicilië geweest. Toen hebben we tijdens onze vakantie in een Fiat 500 het eiland in slechts 2 weken omzeild. Helaas hadden we aan het einde van onze rondreis toen geen tijd meer voor het naar verluidt mooiste strand van Sicilië.

Dit strand ligt in San Vito Lo Capo. Met zijn turkooisblauwe water en witte zand doet het naar verluidt denken aan de Caraïben. Daarom zou San Vito Lo Capo onze eerste bestemming moeten zijn. Volgens het navigatiesysteem zijn we er in 90 minuten tolvrij. We kiezen graag tolvrije wegen, omdat dit meestal de mooiste routes zijn.

Maar nu moeten we onze weg zien te vinden uit het levendige Palermo. We merken al snel dat de Sicilianen anders rijden dan wij. Vooral de Vespa's scheuren gewoon weg. Dat vinden we erg moedig. Ze hebben vast niet door dat ik onze 3.8t niet zo hard kan remmen als zij voor mijn busje rijden. Of zijn de verkeersregels hier anders? Daar moeten we eens naar kijken. Eerst voorzichtig uit de drukte van eenrichtingsstraten en rotondes. Bijna net als in Keulen.

1e stop aan zee in Sicilië

Degenen die ons kennen, kunnen al raden dat onze eerste stop bij een bakkerij is. Volgeladen met verse croissants nemen we de weg richting het westen van Sicilië. We rijden parallel aan de kust, langs het vliegveld en slaan bij de eerste gelegenheid af richting zee. Daar ontbijten we met uitzicht op zee. De zon schijnt. Wat wil je nog meer? We zijn tevreden.

Onderweg stoppen we bij een of ander uitzichtpunt (schat, stop alsjeblieft, het is hier zoooo mooi 🙂 ) Bij het eerste kopen we vers geperst sap. Als je het ooit zelf hebt gedaan, weet je hoeveel troep het maakt in de keuken. We genieten van het sapje en het uitzicht over Castellammare del Golfo. Bij de volgende staat een mobiel fruitkraampje waar een oude man zelfgemaakte pesto en andere lekkernijen verkoopt.

Het enige waar we ons een beetje zorgen over maken is onze SpaceCamper. Sinds we de veerboot hebben verlaten, horen we af en toe een ondefinieerbaar piepend geluid. We hebben altijd een slecht gevoel als we onze Butch alleen moeten laten. Ik hoop dat de onderdelenmaffia van Sicilië geen trucjes uithaalt op de veerboot en onze Butch heeft gekannibaliseerd. Grapje.

Meer Zee van Sicilië

Daarna gaan we verder in westelijke richting. Voor San Vito Lo Capo lokt het uitzicht op de kust ons en we stoppen in de baai van Macari. Hier staan een paar campers bij elkaar op een parkeerplaats, voornamelijk witgoed, en even verderop nog een kleine verzameling campers. Omdat we geen lastdieren zijn, parkeren we een eindje bij hen vandaan. Het is hier dragelijk. We zijn natuurlijk nieuwsgierig naar de opbrengst van gisteren en bekijken snel het film- en fotomateriaal van de Dune di Piscinas. Natuurlijk verandert een korte tijd in een langere en plotseling is het middag. Tijd om langzaam een slaapplaats voor de nacht op te zoeken.

Onze 1e kampeerplaats op Sicilië

Park4night toont ons 2 mooie plaatsen in San Vito Lo Capo. Beide mooi afgelegen en eenzaam met goede beoordelingen. Bij de eerste zegt het navigatiesysteem ineens dat we linksaf moeten, maar er staat een hek. Hier komen we niet verder. Er zou nog een toegangsweg moeten zijn. Maar ook daar is de toegang geblokkeerd. Deze plek kunnen we vergeten. Dus gaan we naar de volgende camping aan de rand van het Zingaro National Park. Hoe dichter we bij de camping komen, hoe langer onze gezichten worden. De weg wordt steeds slechter, maar dat is eigenlijk goed voor ons, er zijn daar geen andere kampeerders. We rijden om een rioolwaterzuiveringsinstallatie heen, die je duidelijk kunt ruiken, en daarachter is de kust helaas erg vervuild. Dit schijnt de ontmoetingsplaats van de dorpsjeugd te zijn. Daar houden we niet van. We hadden ons de kusten van Sicilië mooier voorgesteld. Wat nu?

Terug naar Macari

We vonden de baai van Macari erg mooi. Dus rijden we er weer heen. Naast de parkeerplaats waar het witgoed ligt te knuffelen, loopt een pad langs de kust de natuur in. Het is gewoon voor ons gemaakt. Er staat al een oude, rode Mercedes Sprinter en een andere camper een eindje opzij. We rijden verder en slaan ons kamp op voor de nacht. De kust is hier echt een droom. We kunnen hier blijven en genieten van de zonsondergang tijdens ons eerste diner op Sicilië. En wat is hier lekkerder dan pasta? Mijn vriendin Ilka uit Milaan gaf ons het recept voor haar pasta met ricotta en courgettes. Eenvoudig en heerlijk. De perfecte maaltijd voor in de bus.